Για τα καλοσωρίσματα...

είπα να κεράσω μια μπυρίτσα, έτσι που με καλοδεχθήκατε!

Στη δυτική Αφρική, μπυρίτσες πίνουμε στα σποτ - Spot, ναι. Περάστε, περάστε -- πόσο αλαφρό σε κάνει το μισοσκόταδο, μετά τον κάθετο ήλιο.

Σύντροφοι (μας) χάσαμε

34 χρόνια. Το προσδόκιμο όριο ζωής -το χαμηλότερο πλέον στον κόσμο- μιας γυναίκας που ζει σήμερα στη Ζιμπάμπουε του Ρόμπερτ Μουγκάμπε, τού ηλικίας 82 ετών προέδρου, που κατηγορείται από όλες τις μεγάλες ανθρωπιστικές οργανώσεις ότι κυβερνά τη χώρα με απάνθρωπο, απολυταρχικό και αντιδημοκρατικό τρόπο από το 1980. Το 85% του πληθυσμού των 8 εκατ. ανθρώπων ζει σε κατάσταση απόλυτης φτώχειας. Το 90% εκείνων που υπηρετούν στον στρατό είναι φορείς του ιού HIV, που μπορεί να μετεξελιχθεί σε AIDS. Ο πληθωρισμός έχει φτάσει το 2.000% (Πηγή: «Independent», 17/11/2006).

Από τη σημερινή "Ελευθεροτυπία".

Υ.Γ. Όταν έφευγα από τη Ζιμπάμπουε τον Ιούλιο ο πληθωρισμός ήταν μόλις... 1.200%!

Υ.Γ.2 Από Έιτς πέθανε πριν από δυο βδομάδες και ο "κηπουρός της θείας", φωτογραφία του οποίου ανέβασα παλαιότερα στο μπλογκ

Σεζάρια Εβόρα: «Στα τραγούδια ζει ο τόπος μου»

Ήταν περίπου στην ηλικία των 16 χρόνων η Σεζάρια Εβόρα, όταν εκτίμησε το χάρισμα που είχε - να τραγουδάει ωραία. «Μου έλεγαν όλοι ότι τραγουδούσα καλά και άρχισα σιγά σιγά να το πιστεύω κι εγώ, να πιστεύω στον εαυτό μου και στη μουσική». Μια παρουσία με ιδιαίτερο βάρος σήμερα στην καρδιά των μουσικών του κόσμου, η Σεζάρια Εβόρα δεν έχει χάσει τίποτε από εκείνη την πρώτη πίστη. Κοιτάζει το κοινό στα μάτια, με αυτό το μελαγχολικό εγκάρδιο βλέμμα της, και το κοινό βλέπει στα μάτια της τον τόπο της και την καθημερινή ζωή στο Πράσινο Ακρωτήρι. «Έτσι όπως ταξιδεύουμε πάντα μαζί με τους μουσικούς», λέει, «είναι σα να φέρνουμε και το χωριό μαζί μας».

Η συνέχεια στα Νέα

Ακούστε το Saudade