Σάββατο, Οκτωβρίου 20, 2007

Ζωή σαν παραμύθι

Στα 9 της, η Άλεκ Βεκ εγκατέλειψε το σπίτι της στο ρημαγμένο από τον πόλεμο Σουδάν παίρνοντας μαζί της μόνο τα ρούχα που φορούσε. Τώρα είναι ένα σούπερ μόντελ και στις 8 Νοεμβρίου κυκλοφορεί η αυτοβιογραφία της, όπου αφηγείται την εκπληκτική πορεία της από τη φτώχεια του Σουδάν ώς τις πασαρέλες της Ευρώπης. Ακολουθούν αποσπάσματα του βιβλίου από προδημοσίευση στους βρετανικούς «Σάντεϊ Τάιμς».
Ξύπνησα μέσα στη νύχτα από τον ήχο πυροβολισμών. Πετάχτηκα από το κρεβάτι και άρπαξα τα ρούχα μου. Οι πολιτοφύλακες ήταν απ΄ έξω. Ήμουν τρομοκρατημένη. Μετά παρατήρησα το φως που έμπαινε από τη χαραμάδα της πόρτας του δωματίου. Συνειδητοποίησα πού βρισκόμουν: σ΄ ένα δωμάτιο πολυτελούς ξενοδοχείου στο Μιλάνο. Άκουσα και πάλι τους πυροβολισμούς: ήταν ένα απορριμματοφόρο που μάζευε τα σκουπίδια στην πλατεία κάτω από το παράθυρό μου. Δεν βρισκόμουν στο Σουδάν. Δεν υπήρχε απειλή. Ταξιδεύω με βρετανικό διαβατήριο επειδή η Βρετανία με δέχθηκε ως παιδί πρόσφυγα. Έχω όμως πράσινη κάρτα που μου επιτρέπει να ζω και να εργάζομαι στην Αμερική. Πληρώνω πολλούς φόρους· έχω σπίτι στη Νέα Υόρκη· και διευθύνω εκεί μια επιχείρηση με γυναικείες τσάντες. Όμως δεν μπορώ να ξεχάσω ποτέ από τι ξέφυγα όταν ήμουν παιδί...
Η συνέχεια στα Νέα

Δεν υπάρχουν σχόλια: