Φτωχοί εναντίον εξαθλιωμένων

Ο άνθρωπος έμοιαζε νεκρός, καθώς κειτόταν ακίνητος στη σκόνη του αυτοσχέδιου καταυλισμού. Το σώμα του, σαν μπουκάλι, απ’ το οποίο έτρεχε αίμα. Το παντελόνι του ήταν μουσκεμένο και κατακόκκινο από το αίμα.
Λίγο πιο πέρα, υπήρχαν οι ενδείξεις γι’ αυτά που είχε υποστεί. Αποκαΐδια μιας φωτιάς έδειχναν ότι είχε υποστεί βασανιστήρια. Κομμάτια ενός καμένου τζάκετ κρέμονταν ακόμη από το αριστερό χέρι του θύματος. Στη συνέχεια, καθώς ο κόσμος πλησίασε, μια ανάσα ίσα που έβγαινε απ’ το στήθος του. «Αυτός ο τύπος μπορεί να είναι ζωντανός», υπέθεσε κάποιος. Σαν να ήθελε να το επαληθεύσει, ο άνδρας κούνησε τα δάχτυλα του δεξιού του χεριού.
Το συγκεντρωμένο πλήθος ούτε χάρηκε ούτε λυπήθηκε. Αν μη τι άλλο, οι τρομακτικές επιθέσεις εναντίον μεταναστών γύρω από το Γιοχάνεσμπουργκ συνεχίζονταν ήδη επί μια εβδομάδα και για τα μάτια τους δεν ήταν παρά ένας ακόμη μετανάστης από το Μαλάουι ή τη Ζιμπάμπουε, μια ακόμη απώλεια στον συνεχιζόμενο διωγμό.
Αυτή η χώρα διανύει μια έξαρση ξενοφοβίας, καθώς φτωχοί Νοτιοαφρικανοί ξεσπούν την οργή τους εναντίον φτωχών μεταναστών, που βρίσκονται ανάμεσά τους. Ολα άρχισαν, στις 11 Μαΐου, στην ιστορική πόλη της Αλεξάνδρειας, κι έκτοτε επεκτάθηκαν σε άλλες περιοχές, μέσα και γύρω από το Γιοχάνεσμπουργκ, όπως Κλίβελαντ, Ντίεπσλουτ, Χίλμπροου, Τεμπίσα, Πριμρόουζ, Αϊβορι Παρκ και Τοκόζα.
Η αστυνομία χρησιμοποίησε τεράστιες ποσότητες άσφαιρων πυρών, για να διαλύσει ένα πλήθος περίπου 700 ανθρώπων, οι οποίοι εξωθούσαν τους ξένους να εγκαταλείψουν τον αυτοσχέδιο καταυλισμό Ραμαφόζα, έξω από το Γιοχάνεσμπουργκ, όπως μετέδωσε το Ρόιτερς, την περασμένη Τρίτη. Πολλοί άνθρωποι σκοτώθηκαν εκείνη την ημέρα στον καταυλισμό.
Ωστόσο, ο αριθμός των νεκρών δεν δίνει παρά μια υπόνοια των επακόλουθων. Χιλιάδες μετανάστες εκδιώχθηκαν από τα φτωχικά σπίτια τους. Συνωστίζονται σε αστυνομικά τμήματα και άλλα δημόσια κτίρια του Γιοχάνεσμπουργκ, ορισμένοι με ό,τι πρόλαβαν να πάρουν μαζί τους, πριν εισβάλλουν οι συμμορίες στα χαμόσπιτά τους, οι περισσότεροι μόνο με τα ρούχα, που φορούσαν όταν έφυγαν.
«Ηρθαν νύχτα και προσπάθησαν να μας σκοτώσουν, με ανθρώπους, που υποδείκνυαν «ποιος είναι ξένος και ποιος δεν είναι», λέει ο 28χρονος Τσαρλς Μάνικ, μετανάστης από τη Μοζαμβίκη.

Η συνέχεια στην Καθημερινή