Κυριακή, Απριλίου 25, 2010

Αντζελίκ Κιτζό - «Η απληστία σκοτώνει τον κόσμο σας»

«Κάνε αυτό που έχεις στο μυαλό σου και μην ασχολείσαι με το τι θα πουν οι κριτικοί». Αυτά ήταν τα λόγια που της είπε κάποτε η φίλη της η Μίριαμ Μακέμπα. Και η Αντζελίκ Κιτζό ακολουθεί τη συμβουλή της. Το «Oyo», ο νέος της δίσκος, αποτελείται από τραγούδια που η ίδια διάλεξε, παλιές επιτυχίες των Αρίθα Φράνκλιν, Οτις Ρέντινγκ, Τζέιμς Μπράουν, Κέρτις Μέιφιλντ, Κάρλος Σαντάνα, Μίριαμ Μακέμπα...
«Τραγούδια που άκουγα μεγαλώνοντας στην πατρίδα μου, την Μπενίν», μας λέει η δυτικοαφρικανή τραγουδίστρια λίγο πριν έρθει στη χώρα μας για δυο συναυλίες (27-28 Απριλίου στο Gazarte - εισιτ.: 30, 40, 50, 60 ευρώ).

Βραβευμένη με Grammy, «πρώτη κυρία της Αφρικής» για το περιοδικό «Time», πρέσβειρα καλής θέλησης της UNICEF, με δεκάδες συνεργασίες (από τον Κουίνσι Τζόουνς και τον Πίτερ Γκάμπριελ ώς τον Γιουσού Ντουρ και τον Χέρμπι Χάνκοκ) και με οκτώ προσωπικούς δίσκους, η Κιτζό δεν παύει να ταξιδεύει. Από την περιοδεία της έκανε μια στάση για να μας μιλήσει:

- Είναι απαραίτητη μια οικουμενική αντίληψη για ν' αναδεικνύει κανείς με το τραγούδι του θέματα που είναι στην ατζέντα της Διεθνούς Αμνηστίας...

«Οι γονείς μου μου έμαθαν πως ο κόσμος είναι κάτι πολύ ευρύτερο απ' αυτό που αντικρίζουμε από την εξώπορτά μας. Ο πατέρας μου ήταν πολύ φιλελεύθερος. "Ο ρατσισμός", έλεγε, "είναι απλώς δικαιολογία για να μην καταβάλλουμε καμία προσπάθεια να γίνουμε καλύτεροι ως άνθρωποι". Σήμερα, ταξιδεύοντας τόσο, νιώθω όχι μόνο τον αντίκτυπο -ακόμα και μέσα στις πλούσιες χώρες- της υπερθέρμανσης του πλανήτη ή της φτώχειας αλλά και την έλλειψη αποφασιστικότητας ν' αλλάξουμε ό,τι είναι απειλή για την ανθρωπότητα. Θέλω το παιδί μου να μεγαλώσει σ' ένα περιβάλλον όπου κάθε αναπνοή του δεν είναι απειλή. Και αυτά υποστηρίζω τραγουδώντας. Προέρχομαι από μια προφορική παράδοση. Εμαθα ποια είμαι από τους παραδοσιακούς τραγουδιστές και τους παραμυθάδες, τους "ραψωδούς" της χώρας μου. Εκείνοι είναι η μνήμη και η φωνή του λαού».

Η συνέχεια στην Ελευθεροτυπία

2 σχόλια:

erifili είπε...

Καταπληκτική ανάρτηση.Θα συμφωνήσω μαζί της, ότι ο ρατσισμός είναι μία δικαιολογία για να μην προσπαθήσουμε να γίνουμε καλύτεροι ή τουλάχιστον για να δούμε τα προτερήματα του άλλου και όχι μόνο τα ελλατώματα.

Λακης Φουρουκλας είπε...

Πάντα γνωρίζουν καλύτερα αυτοί που ζούνε τα γεγονότα από κοντά.