Κυριακή, Οκτωβρίου 31, 2010

Δημοκρατία κόντρα στα φυλετικά μίση

Επειτα από δέκα χρόνια, οι κάτοικοι της Ακτής Ελεφαντοστού επιστρέφουν σήμερα στις κάλπες για τις προεδρικές εκλογές, εάν δεν έχει συμβεί κάτι τραγικό τις τελευταίες ώρες.

Και το τραγικό δεν είναι εκτός προγράμματος, αφού οι τελευταίες δύο εκλογικές αναμετρήσεις, μία που δεν έγινε, το 2005, και μία που έγινε, το 2000, σημαδεύτηκαν από αιματηρά επεισόδια. Οι υποψήφιοι είναι δεκατέσσερις, αλλά τα μάτια όλων είναι στραμμένα στους τρεις επικρατέστερους, τον απερχόμενο πρόεδρο Λοράν Γκμπάγκμπο, τον πρώην πρόεδρο Ανρί Κονάν Μπεντιέ και τον πρώην πρωθυπουργό Αλασάν Ουατάρα.

Και οι τρεις ετοιμάζονται χρόνια γι' αυτή τη στιγμή, όπως και οι ψηφοφόροι, αφού οι εκλογές αναβληθήκαν έξι φορές την τελευταία πενταετία.

Ο νικητής θα έχει ν' αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα: διαλυμένες δομές, ανεξέλεγκτη διαφθορά και όλες τις συνέπειες του εμφύλιου, που, από το 2002 και επί πέντε χρόνια, μέχρι τη Συνθήκη του Ουαγκαντούγκου (Μπουρκίνα Φάσο), δίχασε τη χώρα.

Ο άλλοτε οικονομικός γίγαντας της αφρικανικής δυτικής ακτής (κακάο και πετρέλαιο), το υπόδειγμα δημοκρατίας -με αφρικανικά πρότυπα- υπό τον Φελίξ Ουφουέ-Μπουανί, από το 2007 προσπάθησε, χωρίς αποτέλεσμα, να βρει μια ευαίσθητη ισορροπία, με τον Γκμπάγκμπο -που πολλοί κατηγόρησαν για καλπονοθεία το 2000- στην προεδρία και τον Γκιγιόμ Σορό -πρώην αρχηγό των ανταρτών του Βορρά- στην πρωθυπουργία.

Η συνέχεια στην Ελευθεροτυπία

Κυριακή, Οκτωβρίου 24, 2010

Οι αφρικανοί... θα τους σώσουν!

Το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου, που διεξήχθη τον Ιούνιο και τον Ιούλιο στη Νότια Αφρική, έδωσε το έναυσμα για πληθώρα άρθρων που εξυμνούσαν τη Μαύρη Ηπειρο ως το νέο Ελντοράντο των δυτικών εταιρειών που βρίσκονται σε διαρκή αναζήτηση αγορών. Ομως, προσοχή στις ψευδαισθήσεις: σε πολλές αφρικανικές χώρες, η αύξηση των ανισοτήτων υποδηλώνει ότι η σταθερότητα δεν θα επιτευχθεί χωρίς κοινωνική δικαιοσύνη.

Μέσα σε μία δεκαετία, η ρητορική των οικονομικών εφημερίδων για τους Αφρικανούς άλλαξε τελείως. Ορισμένα έντυπα, μάλιστα, πέρασαν από την αφρο-απαισιοδοξία του τέλους του αιώνα σε μια μακάρια αφρο-αισιοδοξία. Στην αρχή, η ανακάλυψη μιας «κρυφής αγοράς» στην Αφρική αποτέλεσε, γύρω στο 2000, το αντικείμενο του ενδιαφέροντος εξειδικευμένων οικονομικών περιοδικών. Την περίοδο που η Κίνα άρχισε να διεισδύει στις σφαίρες επιρροής των παραδοσιακών αποικιοκρατικών δυνάμεων (και οι Ηνωμένες Πολιτείες ξεκινούσαν ένα νέο σαφάρι στην Αφρική), ο αγγλοσαξονικός τύπος ακολούθησε το ρεύμα.

Από το 2008 και τις πρώτες εκδηλώσεις της κρίσης στις παραδοσιακές αγορές τους, οι γαλλικοί επιχειρηματικοί κύκλοι, με τη συνοδεία των φερεφώνων τους στο χώρο της ενημέρωσης, ξεχύθηκαν, με τη σειρά τους, στις χώρες της Υποσαχάριας Αφρικής που δεν ανήκουν στη σφαίρα επιρροής της «γαλλικής Αφρικής» (Francafrique -έκφραση που υποδηλώνει τα δίκτυα επιρροής της Γαλλίας στις αφρικανικές πρώην αποικίες της): Κένυα, Γκάνα, Νότια Αφρική, Νιγηρία, Μοζαμβίκη, Ανγκόλα...

Η συνέχεια στην Ελευθεροτυπία

Η ακτή του εμφυλίου, της φτώχειας και της παιδικής θνησιμότητας

Το οδόστρωμα στην εθνική οδό που ενώνει τον διχασμένο Βορρά από το Νότο της Ακτής Ελεφαντοστού είναι σαν την πρόσφατη ιστορία της χώρας. Τα κάμποσα χιλιόμετρα ομαλής ασφάλτου έξω από τις πόλεις διαδέχονται τραχείς χωματόδρομοι, λακκούβες και τρύπες, που βαθαίνουν με κάθε πέρασμα των φορτηγών που κουβαλούν κακάο, καφέ, μπανάνες και τροπική ξυλεία για εξαγωγή προς τον αναπτυγμένο κόσμο.

Οι αντιθέσεις

Οι επιβάτες των λίγων Ι.Χ. που κυκλοφορούν και των μικρών λεωφορείων που εκτελούν χρέη εθνικών μεταφορέων, τραντάζονται βίαια κάθε τόσο, στοιβαγμένοι ανάμεσα σε μπαγκάζια και πουλερικά, καθώς προσπερνούν ξεθωριασμένες γιγαντοαφίσες που διαφημίζουν κινητά, καταναλωτικά προϊόντα αλλά και μια καμπάνια για την πολυπόθητη εθνική συμφιλίωση.

Με αντίστοιχες αναταράξεις βιώνουν οι Ιβοριανοί τα τελευταία χρόνια το κατρακύλισμα της πατρίδας τους από «κράτος-πρότυπο» και «καρδιά» της γαλλόφωνης Δυτικής Αφρικής, σε μια χώρα ρημαγμένη που παλεύει να κλείσει τις πληγές ενός οδυνηρού εμφύλιου. Οκτώ χρόνια μετά τα αιματηρά γεγονότα μιας εξέγερσης που έφερε τον έλεγχο του Βορρά στα χέρια των εξεγερμένων «επαναστατών» -των «Νέων Δυνάμεων», όπως θέλουν να αποκαλούνται- η χώρα ετοιμάζεται για πολλοστή φορά να διοργανώσει εκλογές την επόμενη Κυριακή, 31 Οκτωβρίου. Θα είναι η πρώτες μετά από 10 χρόνια. Επειτα από συνεχείς αναβολές, που επέτειναν την κρίση, ντόπιοι και άλλοι παρατηρητές αισιοδοξούν πως αυτή τη φορά οι εκλογές θα γίνουν, αφού οργανώνονται από μια κυβέρνηση που πλέον περιλαμβάνει στελέχη και των δύο πλευρών.

Η συνέχεια στην Ελευθεροτυπία



Ενα από τα πιο εντυπωσιακά στοιχεία που μαθαίνει ο επισκέπτης της Ακτής Ελεφαντοστού για τα τοπικά προγράμματα της UNICEF είναι ότι υπάρχει ολόκληρη καμπάνια προώθησης του μητρικού θηλασμού.

Οι γυναίκες, ακόμη κι όσες ζουν στην ύπαιθρο, προτιμούν να δίνουν στα μωρά τους ζεστό νερό και άλλα συμπληρώματα αντί για γάλα. Τα στελέχη της οργάνωσης το αποδίδουν σε κάτι που μοιάζει με στρεβλή επιρροή των δυτικών προτύπων στον πληθυσμό των αναπτυσσόμενων χωρών: «Δεν θηλάζουν γιατί μιμούνται τις πετυχημένες γυναίκες που δουλεύουν και αφήνουν τα μωρά τους νωρίς χωρίς το γάλα τους», εξηγεί η Σιλβί Ντοσού, εκπρόσωπος της οργάνωσης.

Η νοοτροπία αυτή έχει συμβάλει στα εντυπωσιακά ποσοστά παιδικής θνησιμότητας: ένα στα πέντε πεθαίνει πριν γίνει 5 ετών. Οι άλλοι παράγοντες που ευθύνονται γι' αυτό είναι κυρίως η ελονοσία, αναπνευστικές λοιμώξεις και ο υποσιτισμός. Μία στις 17 γυναίκες, επίσης, πεθαίνει στη γέννα από σηπτικές μολύνσεις ή επειδή δεν υπάρχει υποδομή για να γίνει καισαρική. Μόνο 57% από αυτές γεννούν σε νοσοκομεία, είτε γιατί δεν έχουν πρόσβαση είτε γιατί δεν επισκέπτονται τις δομές υγείας, λόγω προκατάληψης.

Η συνέχεια εδώ

Σάββατο, Οκτωβρίου 23, 2010

Καταστροφικές πλημμύρες στο Μπενίν


Σε 680.000 υπολογίζονται οι πληγέντες από τις πλημμύρες στο Μπενίν από τις αρχές Οκτωβρίου, ανακοίνωσε σήμερα η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (HCR), η οποία ετοιμάζεται να δημιουργήσει μια αερογέφυρα για τη διανομή βοήθειας.

Τη Δευτέρα, ο ΟΗΕ ανέφερε σε προηγούμενο απολογισμό του ότι οι νεκροί στο Μπενίν ανέρχονταν σε 43 και οι πλημμυροπαθείς σε 358.621.

«Η HCR αναμένει τη δημιουργία μιας αερογέφυρας για τη χορήγηση έκτακτης βοήθειας στο Μπενίν τις προσεχείς ημέρες μετά τις πλημμύρες, οι οποίες έπληξαν, σύμφωνα με υπολογισμούς της κυβέρνησης και του ΟΗΕ, 680.000 ανθρώπους», διευκρίνισε ο εκπρόσωπος της HCR Άντριαν Έντουαρντς.

«Ο αριθμός αυτός θα αυξηθεί καθώς οι βροχοπτώσεις συνεχίζονται», προειδοποίησε παράλληλα η εκπρόσωπος του Γραφείου του ΟΗΕ για το Συντονισμό Ανθρωπιστικών Υποθέσεων (OCHA) Ελίζαμπεθ Μπιρς, προσθέτοντας ότι ετοιμάζονται να απευθύνουν έκκληση για ανθρωπιστική βοήθεια για το Μπενίν.

Η συνέχεια στην Καθημερινή

Η χολέρα θερίζει στη Νιγηρία


Η επιδημία της χολέρας έχει στοιχίσει την ζωή 1.555 ανθρώπων στην Νιγηρία από την αρχή τους έτους, σύμφωνα με το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά (UNICEF).

«Η Νιγηρία παρουσιάζει το πιο υψηλό επίπεδο κρουσμάτων χολέρας τα τελευταία έτη -38.173 περιπτώσεις, εκ των οποίων 1.555 θάνατοι», δήλωσε η εκπρόσωπος της UNICEF Μαριξί Μερκάντο, μιλώντας σε δημοσιογράφους.

Σύμφωνα με τη Unicef, η επιδημία της χολέρας στη Νιγηρία, αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο αποκορύφωμά της.

Η επιδημία έχει φτάσει στην «αιχμή» της σημείωσε η εκπρόσωπος, προσθέτοντας ότι αν και φαίνεται ότι έχει περιοριστεί, νέα κρούσματα εξακολουθούν να καταγράφονται.

Περίπου το 80% των κρουσμάτων χολέρας είναι γυναίκες και παιδιά, σύμφωνα με την UNICEF.

Ένας εκπρόσωπος του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), ανέφερε ότι η χολέρα είναι «ενδημική» στη Νιγηρία.

Από την Καθημερινή

Ο λαός πεινά κι ο Μουγκάμπε... χτενίζεται


Ο Μουνγιαράτζι Τσιντζόνγκα από τη Ζιμπάμπουε, που συμμετείχε στην παναφρικανική εκδοχή του τηλεοπτικού ριάλιτι σόου Big Brother, κατέλαβε την δεύτερη θέση μετά το τέλος της ψηφοφορίας για τον τελικό νικητή, αλλά έλαβε χρηματικό ποσό μεγαλύτερο από το επίσημο βραβείο -από την οικογένεια του προέδρου Ρόμπερτ Μουγκάμπε.

Ο 24χρονος Τσιντζόνγκα έχασε από ένα Νιγηριανό, ο οποίος κέρδισε το βραβείο των 200.000 δολαρίων, ωστόσο έλαβε επιταγή με ακόμα περισσότερα χρήματα προσωπικά από τον πρόεδρο Μουγκάμπε, μετέδωσαν κρατικά ΜΜΕ.

Το ποσό συγκεντρώθηκε χάρη σε εκστρατεία του επιχειρηματία Φίλιπ Τσιγιάνγκουα, συγγενή και πολιτικού σύμμαχου του Μουγκάμπε, που φέρεται να θεώρησε ότι η ψηφοφορία που έκρινε το αποτέλεσμα ήταν «άδικη» . Επιπλέον, ο Τσιντζόνγκα φέρεται να είπε ότι ήταν «παιδικό του όνειρο» να συναντηθεί με τον πρόεδρο της Ζιμπάμπουε.

Δεν είναι γνωστό εάν ο 86χρονος Μουγκάμπε παρακολούθησε την εκπομπή, πάντως είπε στον 24χρονο ότι «για εμάς είσαι ο νικητής» .

Πάντως αρκετοί στη χώρα επέκριναν την απόφαση του προέδρου να δώσει τα χρήματα στον συμμετέχοντα στο τηλεπαιχνίδι, τονίζοντας ότι επιδεικνύει τελείως λάθος προτεραιότητες -σε μια χώρα που δυσκολεύεται να καταβάλει τους πενιχρούς μισθούς των 150 δολαρίων το μήνα στους δασκάλους της.

Επιστολή αναγνώστη στην εφημερίδα News Day ανέφερε χαρακτηριστικά πως «αν μπορούμε να δώσουμε σε αυτό τον διαγωνιζόμενο το απίστευτο ποσό των 300.000 δολαρίων, τότε σίγουρα μπορούμε να κάνουμε κάτι και για τις μάζες που υποφέρουν από την αέναη πείνα, τις αρρώστιες, την οικονομική περιθωριοποίηση».

Από την Καθημερινή

Κυριακή, Οκτωβρίου 17, 2010

Μαντέλα - "Εγώ δεν υπήρξα ποτέ άγιος"

Πριν από πέντε χρόνια ο ηγέτης-σύμβολο του αγώνα κατά του Απαρτχάιντ, ο πρώην πρόεδρος της Νότιας Αφρικής Νέλσον Μαντέλα, παρέδωσε συγκινημένος στους αρχειοφύλακες του ιδρύματος που φέρει το όνομά του στο Γιοχάνεσμπουργκ δεκάδες κούτες με χιλιάδες φακέλους: όλα τα αρχεία που είχε συγκεντρώσει στη διάρκεια της πολυτάραχης ζωής του.

«Εγώ δεν υπήρξα ποτέ άγιος» σημειώνει κάπου. «Είναι ένα θησαυροφυλάκιο γεμάτο εκπλήξεις, σταυροδρόμια, αδιέξοδα, επίπονες υπενθυμίσεις και αναπάντητα ερωτήματα». Ετσι περιέγραψε ο ίδιος τα προσωπικά και δημόσια κείμενα, τις αμέτρητες επιστολές, τις φωτογραφίες, τα αποκόμματα εντύπων, τα χειρόγραφα και τα κάθε είδους ντοκουμέντα.

Σήμερα αυτός ο θησαυρός έγινε βιβλίο, προσφέροντας μια συναισθηματική και συνάμα «ακατέργαστη» ματιά στα βιώματα της θρυλικής μορφής του αντιρατσιστικού αγώνα: από τα χρόνια της φυλακής στη νήσο Ρόμπεν και την απελευθέρωσή του ως την αποτυχία του σε μαθήματα στο Πανεπιστήμιο, τις στιγμές αδυναμίας και τους συζυγικούς καβγάδες.

Η συνέχεια εδώ