«Αθήνα γεννήθηκα και έχω ελληνική ταυτότητα. Πειράζει;», αναρωτιέται η 14χρονη Μέντεβι-Αντωνία Κοϊλοροπούλου και σε ενθουσιάζει με τον δυναμισμό της. Κι όταν λέει «στο σχολείο, αν με πουν "μαύρη" σαν βρισιά, δεν υπάρχει περίπτωση να... ζήσουν, τους χάλασα. Αλλά αν με πουν "μαυρούκα" δεν έχω πρόβλημα, είναι φιλική έκφραση. Έτσι με έχει περασμένη στο κινητό της και η καλύτερη φίλη μου», θέλει να υπερασπιστεί τα δικαιώματά της. Ποια; Είναι γέννημα-θρέμμα της Αθήνας. Ο πατέρας της είναι από τη Λιβερία, αλλά έχει υπηρετήσει στον ελληνικό στρατό και είναι Έλληνας υπήκοος και η μάνα της είναι από τη Σιέρα Λεόνε... Και το δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ «Ηome- η δική μου Σιέρα Λεόνε» της Πανδώρας Μουρίκη καταγράφει την ιστορία της. Κι όχι μόνο αυτό, αφού η έφηβη κοπέλα, οι γονείς της, η σκηνοθέτις και το κινηματογραφικό συνεργείο ταξίδεψαν μέχρι τη Σιέρα Λεόνε, όπου η Μέντεβι ή Αντωνία - «και τα δύο ονόματα είναι δικά μου, αλλά το Αντωνία μου αρέσει πιο πολύ», τονίζει η ίδια- πήγαινε για πρώτη φορά, για να γνωρίσει τη γιαγιά της και τις ρίζες της μητέρας της, τις δικές της. Ένα φιλμ που εκφράζει 100% τη σημερινή παγκόσμια κατάσταση, με τα εκατομμύρια μεταναστών και την παγκοσμιοποίηση των φυλών... Η ταινία ξεκινάει με τα λόγια του τραγουδιού των Γκόινγκ Θρου «Καλημέρα Ελλάδα/ σου μιλάει η Γη/ πολύ με υποτίμησες/ και λίγο σκέφτηκα Ελλάδα να σε αφήσω και να φύγω/ αλλά δεν το έβαλα κάτω και προσπάθησα κι άλλο»...
Η συνέχεια στα Νέα
Τετάρτη, Αυγούστου 20, 2008
«ΗΟΜΕ - Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΣΙΕΡΑ ΛΕΟΝΕ»
Ετικέτες
αθήνα,
ανταλλαγές,
αφρική,
μετανάστες,
ντοκιμαντέρ,
πολιτισμός,
σιέρα λεόνε,
ταινίες
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Μιά αγαπημένη μου συνήθεια είναι να πίνω καφέ σε συνοικίες όπως η Κυψέλη τις ώρες που τελειώνουν το μάθημα στα σχολεία. Μ΄αρέσει ν΄ακούω σε μιά παρέα παιδιών που περνάει, που θα πάμε ρε Μήτσο για καφέ κι ο Μήτσος να είναι ένας μαυρούκος αρχηγός της παρέας. Αυτές οι εικόνες, δεν εξωραίζουν την άποψη που έχω για την ελληνική κοινωνία σε τέτοια θέματα, βοηθάνε όμως και δίνουν ελπίδα.
Δημοσίευση σχολίου