Τον Οκτώβριο του 2002, ο συγγραφέας Ντέιβ Εγκερς, μια από τις πιο σημαντικές νέες φωνές της αμερικανικής λογοτεχνίας, πήρε ένα γράμμα από τη Μέρι Ουίλιαμς, η οποία του συστήθηκε ως η ιδρύτρια μιας οργάνωσης με έδρα την Ατλάντα και τίτλο Lost Boys Foundation. «Μου μίλησε για τις συνθήκες στις οποίες ζούσαν τα αποκαλούμενα “χαμένα παιδιά” (3.800 νεαροί Αφρικανοί πρόσφυγες από το νότιο Σουδάν μοιρασμένοι σε διάφορες πόλεις των ΗΠΑ). Τους είχαν δώσει λίγα χρήματα για το ξεκίνημά τους, αλλά κατόπιν έπρεπε να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους σε μιαν άγνωστη χώρα. Η Μέρι Γουίλιαμς δημιούργησε ένα ίδρυμα για να τους βοηθήσει. Δεν γνώριζα προσωπικά τη Μέρι (η δική της ιστορία –είναι παιδί ενός ζευγαριού “Μαύρων Πανθήρων” που την υιοθέτησε η Τζέιν Φόντα– θα μπορούσε ωραιότατα να γίνει θέμα μυθιστορήματος) αλλά στο γράμμα της μου ζητούσε χωρίς περιστροφές να παρατήσω ό,τι έκανα για να βοηθήσω ένα αγόρι να γράψει την αυτοβιογραφία του», θυμάται ο συγγραφέας. Το αγόρι αυτό ήταν ο Βαλεντίνο Ατσάκ Ντενγκ, ένα από τα «χαμένα παιδιά» του Σουδάν που βρέθηκαν σε στρατόπεδα προσφύγων χωρίς τους γονείς τους. Προέρχονταν από τον Νότο της χώρας, εκεί όπου μαίνεται για πάνω από είκοσι χρόνια ένας φονικός ακήρυχτος πόλεμος –οι Αραβες του Βορρά εναντίον των αφρικανικών φυλών του Νότου–, ο οποίος έχει στοιχίσει τη ζωή δυόμισι εκατομμυρίων ανθρώπων.
Η συνέχεια στην Καθημερινή
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου