Παρατηρητής μιας τραγωδίας σχεδόν αθέατης από τον δυτικό κόσμο, ο φακός του «Εξάντα» καταγράφει όσα οφείλει να γνωρίζει τουλάχιστον η συνείδησή του Άνθρωποι δίχως στέγη, δίχως νόμο. Εξαθλιωμένοι και εξαγριωμένοι. Μια γη που ξεραίνεται σιγά σιγά από το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Το νερό λιγοστό. Είναι η αφορμή ενός εμφυλίου που ξεκινά από συγκρούσεις δύο φυλών του Σουδάν, για να πάρει τις διαστάσεις γενοκτονίας. Εκεί βρέθηκε ο φακός του «Εξάντα» (ΝΕΤ) να αποτυπώνει τη δυστυχία που εκτυλίσσεται κάτω από τη μύτη της παγκόσμιας κοινότητας, κρυμμένη κάτω από τη σκόνη της ερήμου. Τα γυρίσματα κράτησαν τρεις εβδομάδες, μας ενημερώνει ο Γιώργος Αυγερόπουλος, που ακολούθησε τις λιγοστές δυνάμεις των Ηνωμένων Εθνών για να περιπλανηθεί στους καταυλισμούς των προσφύγων και χρειάστηκε αρκετές φορές να τα διακόψει γιατί παρενέβαιναν οι μυστικές υπηρεσίες προσάγοντας τον ίδιο και τον διευθυντή φωτογραφίας, Γιάννη Αυγερόπουλο, για ανάκριση. Ωστόσο κατέγραψε την τραγωδία των προσφύγων Φουρ. Φυλή αφρικανική, γεωργοί στην πλειονότητά τους και θύματα της σκληρής επιθετικότητας της αραβικής φυλής Τζαντζαουίντ, οι οποίοι αρχικώς ήθελαν να πάρουν το νερό και την εύφορη γη τους, αλλά στη συνέχεια να τους εξοντώσουν στηρίζοντας την εξουσία του δικτάτορα Μπασίρ. Πάνω από 2 εκατομμύρια άνθρωποι, εγκαταλελειμμένοι στη φροντίδα της δυτικής φιλανθρωπίας που δεν αρκεί να τους χορτάσει, χωμένοι σε παράγκες από νάιλον και χαρτί, σε καταυλισμούς που προσπαθούν τη νύχτα να προστατέψουν ολιγάριθμοι κυανόκρανοι από ληστές και διάφορες συμμορίες.
Η συνέχεια στα Νέα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου