Για το μουντιάλ!

Ο Dr. Ντάνι Τζόρνταν, αρχιδιοργανωτής του Μουντιάλ 2010 της Νότιας Αφρικής, έχει να αντιπαλέψει δύο αντίπαλα δέη. Αρχικά, τα «κοράκια» από το εξωτερικό, που συνεχώς δυσφημούν τους αγώνες του, υποστηρίζοντας πως κινδυνεύουν σε τέτοιο ανασφαλή τόπο με υψηλή εγκληματικότητα: ότι δεν έχει η χώρα όλα τα κομφόρ να οργανώσει παγκόσμιο κύπελλο, λόγω της ελλιπούς υποδομής της (άθλιες συγκοινωνίες, οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο, ξενοδοχειακή ανεπάρκεια, κακές τηλεπικοινωνίες). Συνεχώς θέτουν θέμα να αφαιρεθεί το μουντιάλ από τη Νότια Αφρική, το πρώτο που θα διεξαχθεί στην Αφρική και να δοθεί αλλού, σπρώχνοντας τους Νοτιοαφρικανούς σε ένα ακατάσχετο «ξόδευε και ξόδευε».Κι εκεί που προσπαθεί να πείσει ο Νοτιοαφρικανός διοργανωτής ότι η χώρα του δεν φείδεται θυσιών για να παρουσιάσει ένα άρτιο μουντιάλ, προκειμένου να κλείσουν τα στόματά τους οι Κασσάνδρες, έρχεται η λαϊκή αγανάκτηση, που εγκαλεί την κυβέρνηση του Εθνικού Αφρικανικού Κογκρέσου (ΕΑΚ) και τον Τζόρνταν με τα επιτροπάτα του, πως για να χρηματοδοτηθεί το παγκόσμιο κύπελλο (κατασκευή σταδίων και των άλλων εγκαταστάσεων) θα αφαιρεθούν κονδύλια από άμεσης ανάγκης κοινωνικά προγράμματα. Ο Τζόρνταν υποστήριξε προχθές ότι δεν θα πειραχθούν τα κονδύλια της κοινωνικής πρόνοιας (παιδείας, υγείας κ.ά.), δεν θα μπουν νέοι φόροι, δεν θα επηρεαστούν οι μισθοί. Απεναντίας, λέει, το παγκόσμιο κύπελλο θα είναι καταλύτης για την ανάπτυξη. Θα δώσει δουλειά σε πολύ κόσμο, θα εισρεύσουν κεφάλαια απ' τον τουρισμό κ.λπ. Θα βελτιωθούν οι υποδομές.Το ΕΑΚ, που κυβερνά από το τέλος του απαρτχάιντ (1994), βρίσκεται ολοένα σε μεγαλύτερη αμφισβήτηση, καθώς απέτυχε να παράσχει υδροδότηση, ηλεκτροδότηση και να βελτιώσει τη ζωή των εκατομμυρίων φτωχών πολιτών, στην πλειονότητά τους μαύρων. Χιλιάδες διαδηλώνουν στους δρόμους. Εξαγριωμένα πλήθη λιντσάρισαν κι ακόμη σκότωσαν στελέχη του ΕΑΚ. «Η Πρετόρια είναι αντιμέτωπη με την κοινωνική κρίση και παλιοί σύντροφοι έγιναν σημερινοί αντίπαλοι», σημειώνει ο Γιόχαν Ρόσουβ στη «Vrye Afrikaan», που δημοσιεύει την έκδοση της «Le Monde diplomatique». «Το ΕΑΚ βρίσκεται ολοένα αντιμέτωπο με την κριτική των κομμουνιστών και συνδικαλιστών συμμάχων του. Οι ανισότητες που χαρακτηρίζουν τη νοτιοαφρικανική κοινωνία εξακολουθούν να είναι από τις μεγαλύτερες στον κόσμο. Στα προβλήματα προστίθεται και η ολέθρια κληρονομιά του απαρτχάιντ, την οποία το ΕΑΚ αποφάσισε να καταπολεμήσει με μέτρα που έχουν προκαλέσει πολλές αντιδράσεις. Η κυβέρνηση δεν κατόρθωσε να τηρήσει τις κοινωνικές υποσχέσεις για "νέα" Νότια Αφρική». Σύμφωνα με το σοσιαλδημοκράτη Σάμπι Τερμπλάνς, η οικονομική στρατηγική του ΕΑΚ οδήγησε στην όξυνση των ανισοτήτων. Κατά τη γνώμη του, «η νοτιοαφρικανική κοινωνία αναδιαρθρώθηκε: ενώ άλλοτε ήταν άκαμπτα διαιρεμένη με κριτήριο τη φυλή, σήμερα υπάρχει μια εμφανής διαστρωμάτωση σε κοινωνικές τάξεις... Το 1996, το ΕΑΚ πραγματοποίησε μια ιστορική στροφή, επιλέγοντας μια νεοφιλελεύθερη πολιτική, η οποία οφειλόταν κυρίως στις πιέσεις των μεγάλων επιχειρήσεων και ιδιαίτερα της Anglo American, του ισχυρότερου ομίλου επιχειρήσεων της χώρας».

Από την Ελευθεροτυπία