Η πείνα είναι πανταχού παρούσα

Για να φθάσει κανείς στην κατοικία του Αλί Ομάρ Κατεμπό πρέπει να διασχίσεις, την πρωτεύουσα της Κένυας και να είναι προετοιμασμένος για μακρύ ποδαρόδρομο. Αφήνει πίσω του τούς ασφαλτοστρωμένους δρόμους και βυθίζεται σε έναν άλλο κόσμο, με πρόχειρες παράγκες σε σοκάκια που στενεύεουν ολοένα. Μια σιδηροδρομική γραμμή διασχίζει τη συνοικία -θα μπορούσε κανείς να πει ότι περνά μέσα από τα σπίτια!-, τα πόδια βυθίζονται στη λάσπη και σε πατημένα απορρίμματα, οι μυρωδιές θυμίζουν εύφορη γη, αλλά και σήψη κι όταν βρέχει όλα μετατρέπονται σε οχετό. Και στο Ναϊρόμπι βρέχει συχνά.
Ο Αλί Κατεμπό μένει στην καρδιά της μεγαλούπολης, στη μεγαλύτερη φτωχογειτονιά της Αφρικής, Κιμπέρα, με άλλους 1,5 εκατομμ., κατοίκους. Οταν μετακόμισε εκεί, πριν από 32 χρόνια, η Κιμπέρα είχε περίπου 8.000 ψυχές. Η παράγκα του είναι μόλις 20 τ.μ., εδώ έχουν μεγαλώσει τέσσερα παιδιά,εκ των οποίων δύο αγόρια, 18 και 21 ετών, μένουν ακόμη εκεί. Από το ταβάνι κρέμονται κουβάδες που μαζεύουν τα νερά από τις λαμαρίνες της σκεπής όταν βρέχει. Παρ' όλα αυτά η οικογένεια Κατεμπό θεωρείται από τις προνομιούχες της παραγκούπολης -επειδή ο Αλί εργαζόταν μέχρι πρότινος ως οδηγός. Μπορεί να χρειάζεται να μεταφέρει μπιτόνια νερού από μακριά, αλλά το κατάλυμα έχει τσιμεντένιους τοίχους και ηλεκτρικό ρεύμα και υπάρχουν ποδήλατα, ψυγείο, τηλεόραση, ακόμη και υπολογιστής.Ωστόσο, τελευταία η κατάσταση έχει γίνει ακόμη δυσκολότερη. Από τότε που έμεινε άνεργος, το κόστος ζωής μοιάζει να εκρήγνυται συνεχώς. Πριν από ένα χρόνο ένα δίκιλο πακέτο σιτάλευρο κόστιζε 40 σελίνια Κένυας (περίπου 40 λεπτά)· σήμερα η τιμή έχει τριπλασιαστεί. Η ζάχαρη έχει πάει από τα 40 στα 85 σελίνια και οι τέσσερις ντομάτες που είχαν δύο σελίνια, τώρα έχουν δέκα. Τα μεροκάματα, όμως, παρέμειναν απαράλλακτα.

Η συνέχεια στην Ελευθεροτυπία

Ποιος θυμάται τη Σομαλία;

Η αναζωπύρωση του μετώπου της Σομαλίας, την προηγούμενη εβδομάδα, αποτελεί μία ακόμα ένδειξη για τις παράπλευρες απώλειες της παρέμβασης των ΗΠΑ στο Κέρας της Αφρικής, με υποχείριο τον στρατό της Αιθιοπίας. Οι σφοδρές συγκρούσεις συνεχίζονται ανάμεσα στις δυνάμεις των ισλαμιστών, από τη μία, και τους Αιθίοπες και σομαλούς στρατιώτες, από την άλλη. Οι άμαχοι είτε γίνονται στόχοι των εχθροπραξιών είτε μετατρέπονται σε «ανθρώπινες ασπίδες».Ο πρώτος απολογισμός των θυμάτων είναι τουλάχιστον εκατό νεκροί και ακόμη περισσότεροι τραυματίες. Στο Μογκαντίσου, εκατοντάδες εκμεταλλεύτηκαν την εκτόνωση της κατάστασης, μετά την έκρηξη βίας του περασμένου Σαββατοκύριακου, για να το εγκαταλείψουν. Από τις αρχές της χρονιάς, 70.000 άτομα έχουν εγκαταλείψει την πρωτεύουσα. Ηδη από πέρσι, ο πληθυσμός της είχε μειωθεί κατά 60%, αφού οι πρόσφυγες έφτασαν τους 750.000.Αναμενόμενα, ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Μπαν Κιν Μουν, εξέφρασε τη «βαθιά ανησυχία» του. Η περίπτωση της Σομαλίας θεωρείται η χειρότερη ανθρωπιστική κρίση στην Αφρική, σύμφωνα με τα Ηνωμένα Εθνη. Σύμφωνα με το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Τροφίμων, το 2007 ήταν μία από τις χειρότερες χρονιές από την έναρξη του εμφυλίου, το 1991, εξαιτίας της πενιχρής απόδοσης των σοδειών και τη διόγκωση του κύματος των εσωτερικών προσφύγων. Ετσι, σε σύνολο 8 εκατομμυρίων κατοίκων, τα 2,5 χρήζουν επείγουσας βοήθειας.Ωστόσο, πέρα από την αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας, δεν υπάρχει κανένα σημάδι διεθνούς πολιτικής βούλησης για την επίλυση του περίπλοκου γεωπολιτικού παζλ της Σομαλίας. Η ειρηνευτική δύναμη που απέστειλε η Αφρικανική Ενωση μετρά μόνο 2.400 στρατιώτες, αντί για 8.000 που προβλεπόταν αρχικά. Παράλληλα, η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Νουρ Χασάν Χουσεΐν νομιμοποιείται μόνο σε επίπεδο διπλωματίας και αποδεικνύεται ανίσχυρη να ελέγξει, έστω υποτυπωδώς, την κατάσταση. Σε αυτό το πλαίσιο, δεν μοιάζει τυχαία και η απόφαση της Νορβηγίας να μην χρηματοδοτεί πλέον έθνη που θέλουν να στείλουν στρατό στη Σομαλία. Το Οσλο αποφάσισε να αποσυρθεί και από την προεδρία της Διεθνούς Ομάδας Επαφών, την οποία μοιραζόταν με τις ΗΠΑ που είχαν, εξάλλου, πρωτοστατήσει για την ίδρυση της ομάδας. Κατά τα φαινόμενα, λοιπόν, όπου επεκτείνεται ο «Πόλεμος κατά τις Τρομοκρατίας», η διεθνής κοινότητα, ακόμη κι αν αντιδρά σε επίπεδο λόγου, στην πράξη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Στο μεταξύ, οι ταλαίπωροι Σομαλοί έχουν να καταπολεμήσουν και δύο ακόμη πληγές, την ξηρασία και το διαβόητο «τσουνάμι» της πείνας...

Από την Ελευθεροτυπία

Ο λαός πεινά, αυτός αγοράζει όπλα

Κλιμακώνονται οι επικρίσεις εναντίον του καθεστώτος της Ζιμπάμπουε, με αφορμή αυτή τη φορά ένα κινεζικό πλοίο με όπλα τα οποία αγόρασε η κυβέρνηση Μουγκάμπε. Οι γειτονικές, παραθαλάσσιες χώρες απαγορεύουν στο πλοίο να ξεφορτώσει, αναγκάζοντας την Κίνα να το πάρει πίσω.
Το πλοίο έφτασε την περασμένη εβδομάδα στη Νότια Αφρική, με στόχο να ξεφορτώσει τα όπλα, τα οποία θα μεταφέρονταν οδικώς στη Ζιμπάμπουε. Συνδικαλιστικές, εκκλησιαστικές και άλλες οργανώσεις κινητοποιήθηκαν υποστηρίζοντας ότι τα όπλα δεν πρέπει να ξεφορτωθούν γιατί το καθεστώς του Μουγκάμπε θα μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει εναντίον της αντιπολίτευσης, η οποία τον πιέζει να δημοσιεύσει τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών. Οι οργανώσεις πέτυχαν δικαστική απόφαση που απαγόρευσε να περάσουν τα όπλα με προορισμό την περίκλειστη από άλλες χώρες Ζιμπάμπουε. Με τη σειρά τους, ξεσηκώθηκαν οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κυβερνητικοί αξιωματούχοι σε Μοζαμβίκη, Αγκόλα και Ναμίμπια, οι οποίες απαγόρευσαν στο πλοίο να προσεγγίσει στα λιμάνια τους. Η Ναμίμπια θα του επιτρέψει πάντως ανεφοδιασμό. Εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών δήλωσε ότι το φορτίο είναι «προϊόν φυσιολογικού στρατιωτικού εμπορίου μεταξύ των δύο χωρών», αλλά πρόσθεσε ότι από όσα γνωρίζει, «το πλοίο εξετάζει το ενδεχόμενο να επιστρέψει το φορτίο» στην Κίνα. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχει επιβληθεί διεθνές εμπάργκο όπλων κατά της Ζιμπάμπουε. Ωστόσο ο πρωθυπουργός της Βρετανίας δήλωσε ότι θα προωθήσει προτάσεις για να επιβληθεί. Είπε ότι είναι «απαράδεκτη» η κατάσταση στη Ζιμπάμπουε με την καθυστέρηση στην ανακοίνωση των αποτελεσμάτων και ότι το Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να στείλει το μήνυμα. Ο εκπρόσωπος του ηγέτη της αντιπολίτευσης στη Ζιμπάμπουε, Νέλσον Τσαμίζα, εξέφρασε ικανοποίηση για την επιστροφή του πλοίου. Είπε ότι η χώρα πρέπει κανονικά να εισάγει τρόφιμα για το λαό και όχι όπλα. Ο υφυπουργός Πληροφοριών του Μουγκάμπε, Μπράιτ Ματόγκα, δήλωσε ότι η χώρα του δικαιούται να προμηθεύεται όπλα από νόμιμες πηγές.Εν τω μεταξύ στη Γερμανία, η τράπεζα KfW IPEX-Bank GmbH, θυγατρική της KfW, εξασφάλισε δικαστική απόφαση που της επιτρέπει να κατασχέσει το φορτίου του πλοίου, λόγω χρεών του καθεστώτος Μουγκάμπε. Εκπρόσωπος της τράπεζας δήλωσε ότι όταν εκδόθηκε η απόφαση η τράπεζα δεν γνώριζε το φορτίου του πλοίου. Χθες ανακοινώθηκαν αποτελέσματα μιας από τις 23 περιφέρειες της χώρας που βγάζουν νικητή τον Μουγκάμπε.

Από την Ελευθεροτυπία

Ακόμη μετράνε ψήφους στη Ζιμπάμπουε

Η νέα τμηματική καταμέτρηση των ψηφοδελτίων από τις εκλογές της Ζιμπάμπουε που έγιναν στις 29 Μαρτίου δεν θα έχει ολοκληρωθεί πριν από το Σαββατοκύριακο αυτό, ανακοίνωσε σήμερα η εκλογική επιτροπή.
«Πιστεύω ότι η καταμέτρηση θα ολοκληρωθεί το Σαββατοκύριακο αυτό, είναι όμως μόνο μια πιθανότητα», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Τζόρτζ Τσιουέσε, πρόεδρος της εκλογικής Επιτροπής της Ζιμπάμπουε (ZEC).
«Ένας σημαντικός αριθμός εκλογικών τμημάτων άρχισε μόλις χθες Δευτέρα την καταμέτρηση, αφού πέρασε το Σαββατοκύριακο συζητώντας για διαδικαστικά ζητήματα», πρόσθεσε.
Η νέα καταμέτρηση που άρχισε το Σάββατο, ζητήθηκε από το κυβερνών κόμμα που επικαλέστηκε ανωμαλίες στην ψηφοφορία. Αφορούν 23 από τις 210 εκλογικές περιφέρειες της χώρας, όπου οι πολίτες της Ζιμπάμπουε ψήφισαν για να εκλέξουν πρόεδρο, βουλευτές, γερουσιαστές και δημοτικούς συμβούλους.
Το κόμμα του προέδρου Ρόμπερτ Μουγκάμπε, που ασκεί την εξουσία από το 1980 που κηρύχτηκε η ανεξαρτησία της χώρας, έχασε επισήμως τις εκλογές. Όμως η νέα καταμέτρηση μπορεί να του επιτρέψει να εξασφαλίσει την πλειοψηφία του στην Βουλή των Αντιπροσώπων.
Τα αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών, ανάμεσα κυρίως στον Ρόμπερτ Μουγκάμπε 84 ετών, που διεκδικούσε και 6η θητεία, και του αρχηγού της αντιπολίτευσης Μόργκαν Τσβανγκιράι, 56 ετών, εξακολουθούν να μην έχουν ανακοινωθεί.

Από την Καθημερινή

Μοιρίστηκαν χρήμα...

Το λόμπι του ξενοδοχείου Μιραμάρ στο Σάου Τομέ θα μπορούσε να είναι ιδανικό σκηνικό για ένα τροπικό θρίλερ κατασκοπίας. Εκεί πηγαινοέρχονται έμποροι, εκπρόσωποι κυβερνήσεων και διεθνών οργανώσεων για φανερές και μυστικές συναντήσεις, Αμερικανοί ναυτικοί και μηχανικοί, που λέγεται πως εγκαθιστούν μια βάση ραντάρ, άτομα που θεωρούνται μυστικοί της CIA. Σχεδόν κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς είναι αλήθεια. Πρόκειται για έναν τόπο που αγαπά τις φημολογίες.

Σε μία από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου, το Σάου Τομέ, κάποιες εκτιμήσεις για μαύρο χρυσό στις θαλάσσιες περιοχές του έχουν φέρει έναν «πυρετό». Που μπορεί να είναι ευλογία ή και κατάρα...Το Σάου Τομέ ε Πρίνσιπε είναι ένα μικρό κράτος 160.000 κατοίκων ανοιχτά των δυτικών αφρικανικών ακτών (Γκαμπόν), πρώην πορτογαλική αποικία, ειρηνική και δημοκρατική, από το 1975, χώρα -και σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα μία από τις φτωχότερες στον κόσμο. Μέχρι πρότινος ήταν γνωστό μόνον για τα γραμματόσημα με τη μορφή της Μέρλιν, για ύποπτο δίκτυο γραμμών τηλεφωνικού σεξ, το ζαχαροκάλαμο και το κακάο του. Τελευταία, ο μαύρος χρυσός που βρίσκεται «κάπου εκεί έξω» κάτω από τον θαλάσσιο πυθμένα έφερε έναν πυρετό. Που μπορεί να είναι ευλογία γι' αυτή τη μικροσκοπική χώρα. Ή και κατάρα.Οταν τη δεκαετία του '90 σεισμικές μελέτες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι «εκεί έξω» υπάρχουν δισ. βαρέλια πετρελαίου, το μικρό νησιωτικό σύμπλεγμα ονειρεύτηκε πως θα μπορούσε να μετατραπεί κάποια στιγμή σε αφρικανικό Μπρουνέι. Κι ο κόσμος άρχισε να ανακαλύπτει το Σάου Τομέ, όμιλοι από Αμερική, Κίνα, Νορβηγία και Καναδά έστειλαν αντιπροσωπείες τους και κυρίως ο ισχυρός γείτονάς τους, η Νιγηρία...

Η συνέχεια στην Ελευθεροτυπία

2 Face Ibidia - African Queen

Η Ζιμπάμπουε στον ΟΗΕ

Ουάσινγκτον και Λονδίνο σκοπεύουν να θέσουν το ζήτημα της πολιτικής κρίσης στη Ζιμπάμπουε κατά τη διάρκειας της συνεδρίασης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ την Τετάρτη, παρά τις αντιρρήσεις που εκφράζει επ' αυτού η Νότια Αφρική, όπως ανέφεραν δυτικοί διπλωμάτες.
«Προτιθέμεθα να εκφράσουμε την ανησυχία μας για το θέμα της Ζιμπάμπουε. Μεταξύ άλλων θεμάτων θα θέσουμε και το ζήτημα της Ζιμπάμπουε», δήλωσε ο εκπρόσωπος της αμερικανικής αποστολής στον ΟΗΕ, Μπέντζαμιν Τσανγκ.
Το θέμα αναμένεται να τεθεί με την ευκαιρία της συνεδρίασης, στην οποία θα προεδρεύει η Νότια Αφρική, με αντικείμενο τη συνεργασία μεταξύ ΟΗΕ και Αφρικανικής Ένωσης στον τομέα της ασφάλειας. Στη συνάντηση αυτή θα συμμετέχουν οι πρόεδροι της Νότιας Αφρικής, της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό, της Ακτής Ελεφαντοστού, της Σομαλίας και της Τανζανίας αλλά και οι πρωθυπουργοί της Βρετανίας και της Ιταλίας. Στις διμερείς επαφές που θα γίνουν επ' ευκαιρία αυτής της συνόδου θα συζητηθεί και το θέμα της καθυστέρησης δημοσιοποίησης των επίσημων αποτελεσμάτων από τις προεδρικές εκλογές της 29ης Μαρτίου στη Ζιμπάμπουε, πρόσθεσε ο Τσανγκ.
Άλλος δυτικός διπλωμάτης είπε εξάλλου ότι, κατά πάσα πιθανότητα, ο Βρετανός πρωθυπουργός Γκόρντον Μπράουν θα αναφερθεί στην κρίση στη Ζιμπάμπουε τόσο στην ομιλία του στο Συμβούλιο Ασφαλείας όσο και στις συναντήσεις που θα έχει με το Νοτιοαφρικανό πρόεδρο Μπέκι και με άλλους ηγέτες.

Από την Καθημερινή

Βραβείο ακτιβισμού σε τραγουδοποιό

Το «Νόμπελ» των ακτιβιστών περιβαλλοντολόγων κέρδισε ο τραγουδιστής από τη Μοζαμβίκη Φελιτσιάνο ντος Σάντος για τη συνεισφορά του στη βελτίωση των συνθηκών υγιεινής στη χώρα του μέσω της μουσικής του. «Άρχισα να χρησιμοποιώ τη μουσική όταν συνειδητοποίησα ότι ήταν ένας καλός τρόπος να στείλω ένα μήνυμα και να βοηθήσω τον κόσμο. Κατάλαβα ότι η μουσική έχει αυτή τη δύναμη», λέει ο Σάντος, αποδέκτης του βραβείου Γκόλντμαν, που συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 100.000 ευρώ. Ο 43χρονος καλλιτέχνης ξεκίνησε την καμπάνια του το 1992 όταν ένα πρόγραμμα της Γιούνισεφ παρότρυνε τους ντόπιους να χρησιμοποιούν τα αποχωρητήρια που διέθετε για προσωπική τους χρήση. Ο Ντος Σάντος έγραψε ένα τραγούδι για αυτό τον σκοπό και οι παραγγελίες πολλαπλασιάστηκαν. Αργότερα δημιούργησε μία μη κυβερνητική οργάνωση, που προωθεί διάφορα προγράμματα προσωπικής υγιεινής με μεγάλη επιτυχία. «Οι ακροατές μας κατάλαβαν ότι η κακή υγιεινή μολύνει το νερό και τα τρόφιμα και προκαλεί θανατηφόρες επιδημίες. Η επιτυχία μας δείχνει ότι ακόμα κι αν ζεις σε ένα χωριό της Αφρικής, μπορείς να αλλάξεις τον κόσμο».

Από τα Νέα

Αγκιστρώνεται στην εξουσία ο Μουγκάμπε

Ανεβαίνει επικίνδυνα το πολιτικό θερμόμετρο στη Ζιμπάμπουε, καθώς η εκλογική επιτροπή της χώρας ανακοίνωσε μερική εκ νέου καταμέτρηση ψήφων, την ώρα που οι ηγέτες της Περιφερειακής Αφρικανικής Κοινότητας καλούν επιτακτικά για άμεση ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των προεδρικών εκλογών της 29ης Μαρτίου.
Και ενώ ενισχύεται η φημολογία που θέλει τον πρόεδρο Μουγκάμπε να αγκιστρώνεται στην εξουσία με κάθε κόστος, το κόμμα της αντιπολίτευσης MDC), που θεωρεί ότι έχει κερδίσει τις εκλογές, δηλώνει ότι δεν πρόκεται να αποδεχτεί τα αποτελέσματα της νέας καταμέτρησης. «Για εμάς, αυτό θα σημαίνει να αποδεχθούμε νοθευμένα αποτελέσματα», δήλωσε ο δικηγόρος του MDC, με τη δέσμευση ότι θα αμφισβητήσει στο δικαστήριο την απόφαση της εκλογικής επιτροπής.Σύμφωνα με τον επικεφαλής της εκλογικής επιτροπής, η επανακαταμέτρηση θα γίνει σε 23 εκλογικές περιφέρειες το Σάββατο. Τα αποτελέσματα σε 22 περιφέρειες αμφισβητεί το Zanu-PF του Ρ. Μουγκάμπε, ενώ σε μία περιφέρεια το κόμμα της αντιπολίτευσης MDC.Την ίδια ώρα, στην έκτακτη σύνοδο των ηγετών της Περιφερειακής Αφρικανικής Κοινότητας (SADC) ζητήθηκε η άμεση δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων, καθώς η καθυστέρηση και η αβεβαιότητα ενισχύουν τους φόβους για έξαρση βίας στη Ζιμπάμπουε. Οι Αφρικανοί ηγέτες των 14 χωρών της SADC κάλεσαν επίσης τον πρόεδρο Μουγκάμπε να διασφαλίσει ότι ενδεχόμενες επαναληπτικές εκλογές θα γίνουν σε «ασφαλές περιβάλλον».Εν τω μεταξύ, ο υπουργός Τύπου της χώρας δήλωσε ότι ο στρατός της Ζιμπάμπουε δεν πρόκειται να πλήξει πολίτες, απαντώντας σε υπαινιγμούς της αντιπολίτευσης πως ο πρόεδρος Μουγκάμπε έχει οργανώσει ένα ντε φάκτο πραξικόπημα μετά τις εκλογές, προκειμένου να διαιωνίσει την εξουσία του.

Από την Ελευθεροτυπία

Erickson - Souzana

Στην Ακτή του Ελεφαντοστού χορεύουν ακόμα

Σιγά μη φύγει...

Υπό πολιτική παράλυση τελεί η Ζιμπάμπουε, καθώς η αβεβαιότητα ως προς το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών της 29ης Μαρτίου συνεχίζεται για δωδέκατη ημέρα και ενισχύονται οι φόβοι για την έξαρση βίας. Αγκιστρωμένος στην εξουσία παραμένει ο πρόεδρος Μουγκάμπε, ενώ ο πολιτικός του αντίπαλος, Μόργκαν Τσβανγκιράι, που πιστεύει ότι έχει αναδειχθεί νικητής, ξεκινά αφρικανική περιοδεία ζητώντας τον τερματισμό «της 28χρονης τυραννίας» και την αποκατάσταση της σταθερότητας. Για την επίλυση της πολιτικής κρίσης στη Ζιμπάμπουε και την αποτροπή έξαρσης βίας, ο πρόεδρος της Ζάμπιας συγκάλεσε έκτακτη σύνοδο των χωρών της νότιας Αφρικής. Αναλυτές εκτιμούν ότι οι ελπίδες για εκδημοκρατισμό του κράτους εξανεμίζονται καθώς ο Μουγκάμπε επιθυμεί να παραμείνει στην εξουσία με οποιοδήποτε κόστος - είτε ενορχηστρώνοντας υπέρ του ένα δεύτερο γύρο εκλογών είτε επιλέγοντας να κηρύξει τη χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Παράλληλα, κορυφώνονται οι ανησυχίες για την ανάφλεξη βίας, μετά τις δηλώσεις του Μουγκάμπε με τις οποίες καλούσε τον μαύρο πληθυσμό να προστατεύσει τη γη του από τους λευκούς αγρότες. Τουλάχιστον 30 φάρμες και φυτείες λευκών αγροτών έχουν δεχθεί πολλαπλές επιθέσεις. Η έκρυθμη κατάσταση επιδεινώθηκε χθες όταν ο υπουργός Δικαιοσύνης της χώρας δήλωνε ότι «τα αποτελέσματα καταδεικνύουν την αναγκαιότητα επαναληπτικής αναμέτρησης». Ταυτόχρονα, δικηγόρος της εκλογικής επιτροπής της Ζιμπάμπουε ανακοίνωνε ότι «θα ήταν επικίνδυνο» για το Ανώτατο Δικαστήριο να διατάξει τη δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων όπως ζητούν επιτακτικά το Κίνημα της Δημοκρατικής Αλλαγής (MDC) της αντιπολίτευσης και η διεθνής κοινότητα. Σύμφωνα με πηγές της εκλογικής επιτροπής, το Ανώτατο Δικαστήριο θα ανακοινώσει τη Δευτέρα (14/4) εάν και πότε θα αποδεσμεύσει τα αποτελέσματα.Με τις δυτικές κυβερνήσεις και προσωπικότητες της διεθνούς πολιτικής σκηνής που καλούν τον Μουγκάμπε «να ενδώσει στη δημοκρατία» συντάχθηκε χθες το βράδυ και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Μανουέλ Μπαρόζο, δηλώνοντας: «Ανησυχούμε για τις καθυστερήσεις και την έλλειψη διαφάνειας. Ενα πράγμα πρέπει να γίνει σαφές στον Μουγκάμπε: η Ζιμπάμπουε θέλει αλλαγή, δημοκρατία και ελευθερία», δήλωσε χαρακτηριστικά.

Από την Ελευθεροτυπία

υ.γ. Το ξέρω ότι θ' ακουστεί κουφό, αλλά ειλικρινά στεναχωριέμαι που δικαιώθηκαν οι προβλέψεις μου για τα μη αποτελέσματα των εκλογών. Η μόνη ελπίδα που απομένει είναι να υποκύψει ο δικτατορίσκος στις διεθνείς πιέσεις, αλλά δεν το βλέπω.

Ouleya - Mint Amartichitt

Η Ουλέγια είναι μια καταπληκτική τραγουδίστρια από τη Μαυριτανία, την οποία ανακάλυψα εντελώς τυχαία. Απολαύστε την...

Το Κουτί της Πανδώρας στη Σιέρα Λεόνε

Οδοιπορικό στη Σιέρα Λεόνε, τη χώρα με τα ματωμένα διαμάντια, με τον εμφύλιο και τα παιδιά- πολεμιστές πραγματοποίησε για το «Κουτί της Πανδώρας» (24.00, Αlpha) ο Κώστας Βαξεβάνης. Στη χώρα αυτή στη δυτική ακτή της Αφρικής, συνάντησε τον 15χρονο Τζαμάλ. Στην πόλη του, την Κόνο, στο εσωτερικό της χώρας ουδείς τον γνωρίζει με το όνομά του. Όλοι τον αποκαλούν «Δολοφόνο αντρών». Δεν πρόλαβε να ζήσει ως παιδί. Έγινε δολοφόνος. Στη Σιέρα Λεόνε τα διαμάντια ήταν ένα μέσον ώστε να αγοράζουν όπλα οι αντίπαλες συμμορίες. Χιλιάδες άνθρωποι εκτοπίζονται απροκάλυπτα και μένουν άστεγοι για να παραδοθεί η γη τους στις εταιρείες διαμαντιών.

Από τα Νέα

Νταρφούρ και Τσαντ

Στις 15 Φεβρουαρίου 2008, δώδεκα ημέρες μετά το πραξικόπημα που παραλίγο να τον ανατρέψει, ο πρόεδρος του Τσαντ, Ιντρίς Ντέμπι Ιτνο, κήρυξε τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Η Γαλλία, η οποία ακόμη μία φορά τον έβγαλε από τη δύσκολη θέση, αγνόησε τις επικρίσεις των ανθρωπιστικών οργανώσεων, που ανησυχούν για τη μοίρα των αντιφρονούντων.

Ομως, η κρίση υπερβαίνει τα ευάλωτα σύνορα του Τσαντ. Για την ακρίβεια, το Σουδάν και ο πόλεμος στο Νταρφούρ έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην επίθεση των ανταρτών, τροφοδοτώντας τους φόβους για γενίκευση της διαμάχης στην ήδη αποσταθεροποιημένη περιοχή. Η αιφνιδιαστική επίθεση της ένοπλης αντιπολίτευσης στο Τσαντ, στις 31 Ιανουαρίου 2008, δεν εξέπληξε τους παρατηρητές των εξελίξεων: Εδώ και δεκαπέντε μήνες, ο πρόεδρος Ιντρίς Ντέμπι Ιτνο και ο σουδανός ομόλογός του Ομάρ Αλ Μπασίρ είχαν ήδη εμπλακεί σε μια αθέατη σύρραξη με τους αντάρτες. Με την επίθεση που εξαπέλυσαν οι τελευταίοι, ο πόλεμος έγινε απροκάλυπτος.

Εύθραυστη νίκη

Τη Δευτέρα 28 Ιανουαρίου, ένα άγημα διακοσίων πενήντα οχημάτων, τα οποία μετέφεραν δύο χιλιάδες στρατιώτες, αναχώρησε από τη βάση του Χατζίλ, στο δυτικό Νταρφούρ (Σουδάν). Σύμφωνα με πολλές μαρτυρίες, η εισβολή συντονίστηκε απευθείας από τον σουδανό υπουργό Αμυνας, τον στρατηγό Αμπντέλ Ραχίμ Μοχάμεντ Χουσέιν. Την 1η Φεβρουαρίου, στη μάχη του Μασαγκέτ, ογδόντα χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Ντζαμένα, οι αντάρτες απώθησαν την αντεπίθεση του Εθνικού Στρατού του Τσαντ (ΕΣΤ), που επιχείρησε να τους σταματήσει. Το πρωί της επομένης, κατέφθασαν στην πρωτεύουσα του Τσαντ και κατέλαβαν τα κυριότερα δημόσια κτίρια. Επειτα από δύο μέρες εχθροπραξιών, κατά τη διάρκεια των οποίων ακόμη και ο ίδιος ο Ντέμπι υποχρεώθηκε να υπερασπιστεί το προεδρικό μέγαρο, ο στρατός ανέκτησε τον έλεγχο της κατάστασης κατά τις απογευματινές ώρες της Κυριακής.

Η συνέχεια στην Ελευθεροτυπία

Η Αφρική πεινάει

Κάποτε ήταν η έλλειψη τροφίμων. Τώρα είναι η αύξηση των τιμών. Το φάσμα της πείνας απειλεί και πάλι την Αφρική. Και οι αντιδράσεις του πληθυσμού είναι όλο και πιο βίαιες.
Η Γιέσι Ντεγκέφου, που είναι 50 ετών και ζει στην Αντίς Αμπέμπα, σταμάτησε να τρώει κρέας πριν από έναν χρόνο. Ύστερα έκοψε και τα λαχανικά. Πριν από λίγο καιρό αφαίρεσε από τη διατροφή της τον αρακά και τις φακές. Τώρα κάθεται στις ουρές για να προμηθευτεί το μοναδικό προϊόν που μπορεί να αγοράσει για την ίδια και την οικογένειά της: επιδοτούμενο σιτάρι. Όταν κοπεί κι αυτό ή θα δεχθεί το μοιραίο- να πεθάνει από την πείνα- ή θα βγει στον δρόμο για να διαμαρτυρηθεί. Τέτοιες διαμαρτυρίες έχουν γίνει τους τελευταίους μήνες στον Νίγηρα, τη Σενεγάλη, την Μπουρκίνα Φάσο, το Καμερούν. Το σύνθημά τους, τόσο πεζό, τόσο ξεπερασμένο, τόσο επίκαιρο: «Πεινάμε!» Άνθρωποι που πριν από μόλις οκτώ μήνες τα έβγαζαν πέρα, τώρα χρειάζονται βοήθεια σε τρόφιμα, προειδοποιεί η Ζοζέτ Σίραν, διευθύντρια του Παγκοσμίου Προγράμματος Τροφίμων. Και ο λόγος δεν είναι αυτήν τη φορά ούτε οι πόλεμοι ούτε κάποια ακραία φυσικά φαινόμενα, αλλά η ραγδαία αύξηση των τιμών. Η τιμή του ρυζιού έχει διπλασιαστεί: την περασμένη εβδομάδα έφτασε τα 760 δολάρια τον τόνο, έναντι 373 δολαρίων που ήταν τον Ιανουάριο. Στην Αντίς Αμπέμπα, το σιτάρι έχει αυξηθεί κατά 32% από το περασμένο καλοκαίρι, οι φακές κατά 73% και το καλαμπόκι κατά 47%. Όπως επισημαίνουν οι Φαϊνάνσιαλ Τάιμς, το γεύμα ενός μέσου Αφρικανού έχει αυξηθεί κατά 40% μέσα σε έναν χρόνο. Και η κρίση πλήττει πολύ περισσότερο τους κατοίκους των πόλεων απ΄ ό,τι τους κατοίκους της υπαίθρου. «Στα ράφια υπάρχουν τρόφιμα, αλλά ο κόσμος δεν μπορεί να τα αγοράσει», λέει η κ. Σίραν. Οι αυξήσεις των τιμών οφείλονται σε πολλούς παράγοντες: την αύξηση της ζήτησης (αφού αυξάνεται ο πληθυσμός του πλανήτη και ταυτόχρονα επεκτείνεται η μεσαία τάξη), τον πολλαπλασιασμό των πλημμυρών και των ξηρασιών (λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου), τη στροφή της βιομηχανίας (έστω και προσωρινά) στα βιοκαύσιμα. Και το φαινόμενο πλήττει την Αφρική περισσότερο από άλλες περιοχές, επειδή η ήπειρος αυτή στηρίζεται στις εισαγωγές τροφίμων. Οι κυβερνήσεις προσπαθούν να αντιδράσουν μειώνοντας τους φόρους και αυξάνοντας τις επιδοτήσεις. Στην Αιθιοπία λειτουργούν σήμερα αγορές επιδοτούμενων σιτηρών σε 13 πόλεις, από τις οποίες επωφελούνται κάπου 4 εκατομμύρια άνθρωποι. Αλλά τέτοια μέτρα έκτακτης ανάγκης δεν μπορούν να λύσουν ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα όπως είναι η δομική αλλαγή στις τιμές των τροφίμων. Η έννοια της «φυσιολογικής τιμής» δεν υπάρχει πλέον. Για να τα βγάλουν πέρα, οι αφρικανικές οικογένειες αναγκάζονται να κάνουν περικοπές στην εκπαίδευση και την υγεία. Τώρα που ο κ. Καραμανλής είναι ανεβασμένος και τον αγάπησε κι ο Σαρκοζί, μήπως να αναλάβουν από κοινού μια πρωτοβουλία υπέρ των φτωχών της Αφρικής;

Από τα Νέα

Μόνο το τέλος του μπορεί να επιλέξει ο Μουγκάμπε

Επιτέλους, ένα άρθρο για την κατάσταση στη Ζιμπάμπουε με το οποίο συμφωνώ. Φυσικά μας έρχεται από τα ξένα, με τη διαμεσολάβηση της Καθημερινής:

The Guardian

Υποτίθεται ότι οι εκλογές δίνουν το δικαίωμα επιλογής στους ψηφοφόρους. Ομως, ύστερα από 28 χρόνια όλο και πιο απολυταρχικής διακυβέρνησης, όλο και μεγαλύτερης κακοδιαχείρισης, παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διεθνών κυρώσεων, την επιλογή για το μέλλον της Ζιμπάμπουε συνεχίζει να την έχει ένας άνθρωπος: Ο Ρόμπερτ Μουγκάμπε.
Κάποτε, ο Μουγκάμπε ήταν αδιαμφισβήτητος ηγέτης και η παραμονή του στην εξουσία απολάμβανε νομιμοποίησης. Ομως, ο 84χρονος Μουγκάμπε αποδυναμώθηκε από τα δικά του σφάλματα, την απομόνωση, την παράνοιά του και τώρα από την ηχηρή εκλογική του ήττα. Ολες οι κάλπικες ψήφοι στον κόσμο δεν ήταν αρκετές για να πνίξουν την κραυγή οργής του περασμένου Σαββάτου.
Η επίσημη σιωπή σχετικά με τα αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών δείχνει ότι ακόμη και οι ειδήμονες της καλπονοθείας, που έχουν αποδείξει τις ικανότητές τους στο παρελθόν, δυσκολεύονται τώρα να εμφανίσουν την ήττα ως νίκη. Οχι πως δεν θα προσπαθήσουν. Το σάπιο καθεστώς έχει πολλά να χάσει και οι φόβοι των αντιποίνων είναι υπερβολικά μεγάλοι, ώστε να τα παρατήσει χωρίς μια τελευταία προσπάθεια.

Η συνέχεια εδώ...

Φαρσοκωμωδία

Σε μία ακόμη φαρσοκωμωδία μετατράπηκαν οι εκλογές στη Ζιμπάμπουε. Αυτή τη στιγμή τα κόμματα της αντιπολίτευσης προσπαθούν να αποσπάσουν δικαστικό ένταλμα για δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων, ενώ ο φίλτατος δικτατορίσκος Μουγκάμπε έβγαλε στο δρόμο τους βετεράνους του αντιαποικιακού αγώνα για να τον υποστηρίξουν. Τους ίδιους αυτούς βετεράνους, που με τη βοήθεια και του στρατού και της αστυνομίας ρήμαξαν την ύπαιθρο της χώρας, όντας ιδιοκτήτες της γης που τους έκανε δώρο ο πρώτος πριν οκτώ χρόνια. Να γελάσει κανείς ή να κλάψει;

"Εδώ είναι Ζιμπάμπουε, δεν είναι παίξε γέλασε"

Για τη Ζιμπάμπουε και πάλι

Γράφει η Καθημερινή:

Η αντιπολίτευση εξασφάλισε την πλειοψηφία στο κοινοβούλιο της Ζιμπάμπουε, σύμφωνα με τα τελικά αποτελέσματα των γενικών εκλογών που ανακοίνωσε η εκλογική επιτροπή.
Συγκεκριμένα, το αντιπολιτευόμενο Κίνημα για τη Δημοκρατική Αλλαγή (MDC) εξασφαλίζει 99 έδρες. Η παράταξη ZANU-PF, του προέδρου Ρόμπερτ Μουγκάμπε, παίρνει 97 έδρες και το κόμμα MDC, που αποτελείται από πρώην μέλη της παράταξης του Μουγκάμπε, δέκα έδρες. Εξελέγη επίσης ένας ανεξάρτητος υποψήφιος.
Είναι η πρώτη φορά που ο Ρόμπερτ Μουγκάμπε χάνει τον έλεγχο του κοινοβουλίου της Ζιμπάμπουε, αφότου η χώρα κέρδισε την ανεξαρτησία της.

Τώρα να γελάσω ή να κλάψω. Ο Μουγκάμπε πήρε λέει σχεδόν τις μισές έδρες. Αν είναι ποτέ δυνατόν. Ακόμη κι αν όλος ο στρατός και η αστυνομία ψήφισε το κόμμα του, θα ήταν πολύ δύσκολο να πάρει πάνω από πενήντα έδρες. Κι εκείνοι οι "δέκα πρώην" δε μου πολυγεμίζουν το μάτι. Η πληροφόρηση που έχω από πρώτο χέρι από τη χώρα μιλά περισσότερο για ένα κλήμα τρόμου πάνω από την πόλη της Χαράρε. Μακάρι να βγω ψεύτης και να νικήσει η δημοκρατία. Στο μεταξύ τα αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών ακόμη αναμένονται.

Της Ζιμπάμπουε και πάλι

Διαβάζω από δω κι από κει ότι ο δικτάτορας Ρόμπερτ Μουγκάμπε συζητά την παράδοση της εξουσίας στη Ζιμπάμπουε. Όταν το δω θα το πιστέψω. Ο Μουγκάμπε είναι ένας τυπικός δικτατορίσκος, από εκείνους που δεν αφήνουν την καρέκλα τους ο κόσμος να χαλάσει. Όσο τα επίσημα αποτελέσματα των εκλογών καθυστερούν, τόσο μεγαλώνουν οι φόβοι ότι και αυτή τη φορά ο "μέγας σεφ" θα τα μαγειρέψει. Κάποια αποτελέσματα που "διέρρευσαν" λένε ότι κανείς υποψήφιος δεν πήρε το 51% που απαιτείται για την εκλογή προέδρου. Ακόμη κι έτσι, όμως, τίποτα δεν μπορεί να με πείσει ότι ο Μουγκάμπε, στην κατάσταση που έχει φέρει τη χώρα, θα μπορούσε να περάσει στο "δεύτερο γύρο". Εδώ που τα λέμε και 10-15% να έπαιρνε για μένα θα ήταν επιτυχία.

Αντιγράφω από τα Νέα ένα κείμενο το οποίο διατρέχει μια νότα αισιοδοξίας, την οποία προς το παρόν, δε συμμερίζομαι.

Αυτό κι αν θα είναι έκπληξη. Σύμφωνα με τους χθεσινούς Νιου Γιορκ Τάιμς, σύμβουλοι του Ρόμπερτ Μουγκάμπε φέρονται να συζητούν με την αντιπολίτευση την παράδοση της εξουσίας. Θα ακολουθήσει άραγε ο ηγέτης της Ζιμπάμπουε τον δρόμο της εξορίας, όπως ο Αμίν Νταντά και ο Μενγκίστου;
Ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα εξέπληττε ασφαλώς τη Χάιντι Χόλαντ, μια από τις λίγες δημοσιογράφους που είχαν την ευκαιρία να πάρουν συνέντευξη από τον δυνάστη της Ζιμπάμπουε. Γεννημένη στη Νότια Αφρική, αλλά μεγαλωμένη στη Ζιμπάμπουε, η Χόλαντ πήρε δύο φορές συνέντευξη από τον Μουγκάμπε. Η πρώτη ήταν το 1975, λίγες ημέρες προτού ο τότε ηγέτης του απελευθερωτικού κινήματος περάσει στην παρανομία. Η δεύτερη ήταν τον περασμένο Δεκέμβριο. Στο διάστημα που μεσολάβησε ανάμεσα στις δύο συνεντεύξεις- λέει στην Κοριέρε ντέλα Σέρα - ο συνομιλητής της υπέστη μια διαβολική μεταμόρφωση, ίσως επειδή συνυπάρχουν μέσα του δύο προσωπικότητες: η αγγλική και η αφρικανική. Στις καθημερινές του επαφές, ο Μουγκάμπε ντύνεται κομψά, πάντα με σακάκι και γραβάτα, και χρησιμοποιεί μια πεντακάθαρη γλώσσα. Όταν όμως ανακατεύεται με το πλήθος, αρχίζει και βρίζει τους αντιπάλους του χρησιμοποιώντας τις πιο χυδαίες εκφράσεις. Ο Δόκτωρ Τζέκυλ και ο Μίστερ Χάιντ. Στη διάρκεια της δεύτερης συνέντευξης, η συζήτηση ήρθε κάποια στιγμή στη βασίλισσα Ελισάβετ. Ο Μουγκάμπε, που ώς τότε μιλούσε αργά χωρίς να αφήνει να τον προδίδει καμιά γκριμάτσα, κόντεψε να βάλει τα κλάματα. Ένας πιστός υπήκοος της βρετανικής αυτοκρατορίας! Κι ύστερα θυμήθηκε τον Μπλαιρ κι άρχισε πάλι να βρίζει θεούς και δαίμονες. «Δεν μου φάνηκε να έχει μεγάλη σχέση με την πραγματικότητα», θυμάται η Χόλαντ. Ίσως επειδή είναι πια μεγάλος, έχει πατήσει τα 84, κι ας μην το παραδέχεται. Ίσως επειδή είναι μόνος και απομονωμένος. Σύμφωνα με τη δημοσιογράφο, έχει έναν και μοναδικό φίλο: τον επικεφαλής των Ιησουιτών στη Χαράρε, Φιντέλις Μουκονόρι. Τον καιρό του απελευθερωτικού αγώνα, ο τελευταίος ήταν ένας νεαρός ιερέας με πλήρη ελευθερία κινήσεων, αφού ο Ίαν Σμιθ (ο αρχηγός της ρατσιστικής κυβέρνησης) σεβόταν τη θρησκεία. Ουσιαστικά, ο Μουκονόρι λειτουργούσε ως κατάσκοπος των ανταρτών. Και σήμερα είναι ο μόνος άνθρωπος τον οποίο ακούει ο Μουγκάμπε. Να είναι εκείνος άραγε που τον συμβούλεψε να επιδιώξει ένα deal με τη νέα κατάσταση, ώστε να αποφευχθούν τα χειρότερα τόσο για τον ίδιο όσο και για τη χώρα του; Μια χώρα πολύπαθη: η ανεργία φτάνει σήμερα το 80%, ο πληθωρισμός το 100.000%, το προσδόκιμο ζωής είναι μόλις τα 39 χρόνια, το 20% του ενήλικου πληθυσμού έχει προσβληθεί από ΑΙDS, η διαφθορά βρίσκεται σε δυσθεώρητα ύψη. Αλλά κάτι υπάρχει αυτές τις μέρες στον αέρα. Όπως γράφει ένας μπλόγκερ, ο Σύντροφος Φάτσο, η πωλήτρια τσιγάρων ζητά συγγνώμη για την υψηλή τιμή του προϊόντος της. «Τichadzikisa maprices mangwana. Θα μειώσουμε αύριο τις τιμές. Όταν έλθει η αλλαγή».

Της Ζιμπάμπουε το εκλογικό ανέκδοτο...

Την πλέον κρίσιμη περίοδο πολιτικών εξελίξεων, από το 1980 οπότε ο Ρόμπερτ Μουγκάμπε ανήλθε στην εξουσία, διανύει τα τελευταία 24ωρα η Ζιμπάμπουε, μετά τις γενικές εκλογές του περασμένου Σαββάτου. Ο κίνδυνος βίαιων ταραχών ήταν αισθητός χθες, καθώς η αντιπολίτευση απέδιδε στην «εμφανή απόπειρα νοθείας» την καθυστέρηση της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων. Είχε προηγηθεί η καταγγελία της Αμερικανίδας υπουργού Εξωτερικών, κ. Ράις, σύμφωνα με την οποία «το καθεστώς Μουγκάμπε είναι όνειδος για το λαό της Ζιμπάμπουε, για τη νότια Αφρική και για την αφρικανική ήπειρο ως σύνολο».
Τα πρώτα επίσημα αποτελέσματα έκαναν την εμφάνισή τους 36 ώρες αφότου έκλεισαν οι κάλπες και δεν έδιναν λεπτομέρειες για την προεδρική εκλογή, παρότι το αντιπολιτευόμενο Κίνημα της Δημοκρατικής Αλλαγής (MDC) υποστήριζε ότι ο ηγέτης του, Μόργκαν Τσβανγκιράι προηγείται με ποσοστό 60%, διπλάσιο εκείνου του Ρόμπερτ Μουγκάμπε.
Ο πρόεδρος της Εκλογικής Επιτροπής, Τζορτζ Τσίγουις, δήλωσε ότι η καθυστέρηση οφείλεται στην πολύπλοκη διαδικασία της διεξαγωγής παράλληλων προεδρικών, βουλευτικών και τοπικών εκλογών, κάτι που γίνεται για πρώτη φορά στη χώρα και απαιτεί πολλαπλές επαληθεύσεις. Σύμφωνα με την αντιπολίτευση, ωστόσο, η καθυστέρηση εντάσσεται σαφώς στο πλαίσιο συνωμοσίας που έχει στόχο την παραμονή του Μουγκάμπε στην εξουσία.

Η συνέχεια στην Καθημερινή