Φονικός Τουρισμός

Περίπου 25.000 Δυτικοί αναμένεται να πάρουν φέτος, από την πλευρά της Τανζανίας, τον πολυσύχναστο τουριστικό δρόμο προς την κορυφή του Κιλιμάντζαρο, της υψηλότερης κορυφής της Αφρικής (5.898 μ.). Πόσοι άραγε απ΄ αυτούς θα προσέξουν τους Τανζανούς συνοδούς τους, τους ξεχασμένους σέρπα της Αφρικής; Η μοίρα των αχθοφόρων του Κιλιμάντζαρο είναι ένα απ΄ αυτά τα βουβά σκάνδαλα για τα οποία δεν μιλάει κανείς και λιγότερο απ΄ όλους οι εταιρείες που οργανώνουν τα κερδοφόρα αυτά ταξίδια. Ώς και 20 οδηγοί και αχθοφόροι χάνουν τη ζωή τους κάθε χρόνο στο Κιλιμάντζαρο. Πεθαίνουν από την ασθένεια του υψομέτρου, από υποθερμία και πνευμονία εξαιτίας του ανεπαρκούς εξοπλισμού και της αδιάκοπης πίεσης να συνεχίσουν να δουλεύουν. Αχθοφόροι (οι οποίοι κουβαλούν συσκευασίες 20 κιλών που περιέχουν νερό, τρόφιμα, καυσόξυλα και αντικείμενα των τουριστών) κερδίζουν 3 δολάρια την ημέρα· οι οδηγοί μέχρι 10 δολάρια. Αν τα ποσά αυτά συγκριθούν με τα 5.000 δολάρια που κάθε τουρίστας πρέπει να καταβάλει στο τουριστικό γραφείο για να ανέβει στο Κιλιμάντζαρο, η σύγκριση μιλάει από μόνη της. Οδηγοί και αχθοφόροι πρέπει επίσης να χρηματοδοτούν οι ίδιοι τον εξοπλισμό τους. Αυτό σημαίνει πως οι Δυτικοί ορειβάτες συνοδεύονται στη στέγη της Αφρικής από Τανζανούς που τρέμουν μέσα σε γαλότσες και ελαφριά μπουφάν, χωρίς γάντια, καπέλα ή γυαλιά ηλίου. Στο Κιλιμάντζαρο, όπως και στον υπόλοιπο αναπτυσσόμενο κόσμο, οι Δυτικοί τουρίστες συμπεριφερόμαστε σαν τους χειρότερους αποικιοκράτες άλλης εποχής.

Από Τα Νέα