Μαύρη επέτειος, διπλή σφαγή

Η παλιά τοιχογραφία, σε μία από τις εισόδους του Σοβέτο, που απευθυνόμενη στους τουρίστες έγραφε «Τι κοιτάς, εδώ δεν είναι ζωολογικός κήπος», έχει πια σβηστεί. Τη θέση της, σε αυτό που υπήρξε το μεγαλύτερο γκέτο μαύρων όλων των εποχών, έχουν πάρει τα γκράφιτι, που διηγούνται τους αγώνες κατά του ρατσισμού και την αξία της αλληλεγγύης στη νέα Νότια Αφρική της μετα-απαρτχάιντ εποχής.

Για όλα αυτά θα ακούσουν οι τουρίστες, όταν αύριο θα συρρέουν στο Μουσείο Εκτορ Πίτερσον, που φέρει το όνομα του πρώτου μαθητή που σκοτώθηκε από την αστυνομία εκείνη την 16η Ιουνίου του 1976. Τότε, που οι διαδηλώσεις των μαύρων μαθητών του Σοβέτο ενάντια στην απόφαση της ρατσιστικής κυβέρνησης να επιβάλει τα «αφρικάνερ» (τη γλώσσα των λευκών εποίκων) στα σχολεία τους πνίγηκε στο αίμα, αφήνοντας πίσω της 566 νεκρά παιδιά. Μνημείο για ένανΣτην οργανωμένη περιοδεία τους, που θα περιλάβει μια επίσκεψη στο Στάδιο του Ορλάντο, εκεί όπου κατευθυνόταν η μαθητική διαδήλωση όταν πνίγηκε στο αίμα και που σήμερα επισκευάζεται για να φιλοξενήσει το Μουντιάλ του 2010, θα ακούσουν ότι εκείνη η ημέρα σφράγισε την απαρχή της εξέγερσης αλλά και των διεθνών κυρώσεων που το 1994 έφεραν το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο (ANC) και τον ηγέτη του Νέλσον Μαντέλα στην εξουσία. Ο αγώνας δικαιώθηκε, θα τους πουν και το σύστημα του ακραίου φυλετικού διαχωρισμού, γνωστό ως απαρτχάιντ, που επέβαλε η μειοψηφία των λευκών, θάφτηκε βαθιά στην ιστορία της παγκόσμιας ατιμίας.Δεν θα υπάρξει όμως, μνημείο για τον Ερνέστο Ναμάβουε, τον Μοζαμβικανό, που ο όχλος έκαψε ζωντανό -κρεμώντας του ένα λάστιχο ποτισμένο με βενζίνη στο λαιμό- και έγινε σύμβολο του πογκρόμ, που τον περασμένο μήνα ξετυλίχθηκε στις παραγκουπόλεις της νέας Νότιας Αφρικής. Ή για τους περισσότερους από 60 νεκρούς, για τις δεκάδες βιασμένες γυναίκες και τους 80.000 αφρικανούς μετανάστες που είδαν τις καλύβες τους να καταστρέφονται και τα λιγοστά υπάρχοντά τους να λεηλατούνται από μαύρους.Οι «ξένοι» Αφρικανοί, που την εποχή του απαρτχάιντ δέχθηκαν στη χώρα τους τους πρόσφυγες του Σοβέτο και τους καταδιωκώμενους Νοτιοαφρικανούς, είδαν τα παιδιά όσων ευεργέτησαν να υψώνουν πέτρες, μαχαίρια και όπλα εναντίον των δικών τους παιδιών, που έφτασαν στη Ν. Αφρική δραπετεύοντας από τους δικούς τους πολέμους και από τους δικούς τους διώκτες. «Κουβάρα» τους φώναζαν, δηλαδή «νέγροι», κι ας ήταν νέγροι αυτοί που επιτίθεντο κραυγάζοντας «θα πεθάνεις γιατί μου παίρνεις τη δουλειά».

Η συνέχεια στην Ελευθεροτυπία