Οι εταιρείες του θανάτου

Μια ασυνήθιστη, για τα νομικά δεδομένα του Διεθνούς Δικαστηρίου, δίκη άρχισε χθες στη Χάγη, καθώς στο ακροατήριο εμφανίστηκαν χωρικοί της Νιγηρίας και μέλη μιας ολλανδικής περιβαλλοντικής οργάνωσης, για να διεκδικήσουν αποζημίωση από την ολλανδική εταιρεία Shell, η οποία εκμεταλλεύεται πετρελαιοπηγές στη Νιγηρία.

Οι χωρικοί ζητούν αποζημίωση για τη μόλυνση που προκάλεσε στο περιβάλλον τους η διαρροή πετρελαίου από σπασμένο αγωγό. Το ασυνήθιστο είναι ότι τον αγωγό δεν εκμεταλλεύεται η Shell, αλλά η θυγατρική της εταιρεία στη Νιγηρία. Ωστόσο η αγωγή έγινε εναντίον της Shell για ζημιά που έγινε σε ξένη χώρα και όχι από την εταιρεία εκμετάλλευσης. Οι συνήγοροι των χωρικών υποστήριξαν ότι η Shell είναι τόσο στενά συνδεδεμένη με τη θυγατρική της που οι δικαστές μπορούν να αναλάβουν την υπόθεση. Ο συνήγορος, Μισέλ Αϊτερβαλ, εκπροσωπεί τους χωρικούς Αλάλι Εφάνγκα και Φιντέλις Ογκούρου, καθώς και την περιβαλλοντική οργάνωση «Φίλοι της Γης». Οι χωρικοί υποστηρίζουν ότι τον Ιούνιο του 2005 εκατοντάδες βαρέλια πετρελαίου διέρρευσαν στην περιοχή Ορούμα, στο Δέλτα του Νίγηρα, μολύνοντας ιχθυοκαλλιέργειες, αγροκτήματα και δασικές περιοχές. Υποστηρίζουν ακόμη ότι χρειάστηκαν 12 ημέρες για να σταματήσει η διαρροή. Οι χωρικοί αποδίδουν τη διαρροή σε διάβρωση του αγωγού. Η Shell υποστηρίζει ότι ήταν σαμποτάζ.

Η συνέχεια στην Ελευθεροτυπία

Στη Σομαλία ο θάνατος πάντα παραμονεύει

Την πλήρη αδυναμία, της υποστηριζόμενης από τον ΟΗΕ, προσωρινής κυβέρνησης της Σομαλίας να εξασφαλίσει την τάξη ακόμη και σε μικρούς θύλακες, στο κέντρο της πρωτεύουσας Μογκαντίσου, ήρθε να επιβεβαιώσει με τον πιο τραγικό τρόπο χθεσινή επίθεση αυτοκτονίας, που άφησε πίσω της 19 νεκρούς, συμπεριλαμβανομένων τριών υπουργών, και τουλάχιστον 40 τραυματίες.

Η επίθεση εκδηλώθηκε στο κεντρικό ξενοδοχείο «Σάμο», κατά τη διάρκεια τελετής ορκωμοσίας των τελειοφοίτων της Ιατρικής Σχολής. Οπως γνωστοποίησε ο υπουργός Πληροφοριών Νταχίρ Μοχάμουντ Γκέλε, ο δράστης, ο οποίος διαμελίστηκε από την έκρηξη, είχε μεταμφιεστεί σε γυναίκα, φορώντας την παραδοσιακή, ισλαμική μαντίλα και γυναικεία παπούτσια.

Μέχρι χθες το βράδυ, ουδεμία οργάνωση είχε αναλάβει την ευθύνη της επίθεσης. Ωστόσο, οι υποψίες έπεφταν στην ισλαμική, φονταμενταλιστική οργάνωση Αλ Σαχάμπ, η οποία μάχεται την προσωρινή κυβέρνηση και κατηγορείται για διασυνδέσεις με την Αλ Κάιντα.

Εκατοντάδες άνθρωποι, κυρίως φοιτητές, συγγενείς τους και καθηγητές, είχαν κατακλύσει την αίθουσα υποδοχής του ξενοδοχείου τη στιγμή της τρομερής έκρηξης. Παρευρίσκονταν και πέντε υπουργοί της προσωρινής κυβέρνησης, τρεις εκ των οποίων (οι υπουργοί Υγείας, Καμάρ Αντεν Αλί, Παιδείας, Αχμέντ Αμπντουλαχί Βααγίλ και Ανώτατης Εκπαίδευσης, Ιμπραήμ Χασάν Αντοου) βρήκαν τον θάνατο.

Η συνέχεια στην Καθημερινή

Τρώνε χελώνες για να επιβιώσουν

Κάθε Αφρικανός παράγει 0,3 τόνους διοξειδίου του άνθρακα τον χρόνο, έναντι 20 τόνων που παράγει κάθε Αμερικανός. Αλλά το 2020 οι πλημμύρες θα πλήξουν τουλάχιστον 75 εκατομμύρια Αφρικανούς. Και οι σοδειές θα μειωθούν στο μισό.

O Θεός είναι πολύ θυμωμένος με τη Μαδαγασκάρη, λέει ο Τοβοχερίζο Ραομπιζαόνα, εκπρόσωπος του Συστήματος Έγκαιρης Προειδοποίησης στο Αμποβόμπε, πρωτεύουσα μιας από τις περιοχές που έχουν πληγεί περισσότερο από την ξηρασία. Και είναι θυμωμένος επειδή πολλοί κάτοικοι τρώνε τον τελευταίο καιρό χελώνες, κάτι που είναι απαγορευμένο. Λόγω της έλλειψης βροχών, η σοδειά τόσο του Δεκεμβρίου όσο και του Απριλίου ήταν δραστικά μειωμένη. Ο κόσμος πουλάει έτσι τα ζώα του για να ζήσει. Κι επειδή οι νόμοι της αγοράς είναι αμείλικτοι, η τιμή των ζώων πέφτει και η τιμή του ρυζιού και της μανιόκας ανεβαίνει. Ποιος την πληρώνει; Οι χελώνες. Πολλοί πιστεύουν λοιπόν ότι ο λόγος που δεν βρέχει είναι επειδή κάποιοι απελπισμένοι τρώνε χελώνες.

Η συνέχεια στα Νέα

Κάναν τα παιδιά φονιάδες

Ο ΖΕΡΜΕΝ ΚΑΤΑΝΓΚΑ και ο Μάθιου Νγκουντζόλο, δύο πολέμαρχοι που δρούσαν στο Κονγκό, κατηγορούνται από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο ότι διέταξαν παιδιά στρατιώτες να εξαφανίσουν από τον χάρτη ένα χωριό 200 ανθρώπων. Η δίκη τους άρχισε προχθές. Αλλά η κατηγορία που τους αποδίδεται μοιάζει σαν ένα ασήμαντο επεισόδιο σε μια χώρα που βιώνει τη «χειρότερη ανθρωπιστική κρίση στον κόσμο».

Το θέατρο των συγκρούσεων είναι στις ανατολικές επαρχίες της χώρας όπου εμπλέκονται ο επίσημος στρατός του Κονγκό, αντάρτες του Εθνικού Κογκρέσου για την Υπεράσπιση του Λαού, οι Δημοκρατικές Δυνάμεις για την Απελευθέρωση της Ρουάντας, οι εθνικοί στρατοί της Αγκόλας και της Ζιμπάμπουε. Το Ανατολικό Κονγκό βιώνει καθημερινά τη φρίκη- βιασμοί, αναγκαστική στρατολόγηση μικρών παιδιών, λεηλασίες, μαζικοί φόνοι. Πέρα από τους ευγενείς στόχους της «απελευθέρωσης» ή της «ανεξαρτησίας», το μήλον της Έριδος είναι τα κοιτάσματα σε διαμάντια και χρυσό.

Η συνέχεια στα Νέα

Το αμάρτημα της ενδυμασίας

Πριν από αυτήν, χιλιάδες Σουδανές είχαν καταδικαστεί αυθαίρετα σε μαστίγωμα, καμία όμως δεν είχε τολμήσει να αντιδράσει. Η Λούμπνα Χουσεΐν το έκανε.

Αμφισβήτησε τη σαρία, αφύπνισε τον πλανήτη ολόκληρο, αψήφησε την απαγόρευση εξόδου από την πατρίδα της, βρίσκεται στο Παρίσι και παρουσιάζει το νέο της βιβλίο: «Σαράντα βουρδουλιές για ένα παντελόνι». Η ιστορία της είναι ήδη γνωστή, απλώς την υπενθυμίζουμε: Στις 3 Ιουλίου, η 35χρονη Σουδανή δημοσιογράφος Λούμπνα Χουσεΐν και 12 ακόμα γυναίκες συλλαμβάνονται σε εστιατόριο του Χαρτούμ επειδή φορούν παντελόνι. Βάσει της σαρίας, του αυστηρού ισλαμικού νόμου που εφαρμόζεται στο Σουδάν από το 1983, η τιμωρία είναι προκαθορισμένη: 40 βουρδουλιές. Η Λούμπνα, όμως, απαιτεί τη διεξαγωγή κανονικής δίκης. Παραιτείται, μάλιστα, της ασυλίας που της εξασφαλίζει η θέση της στο τοπικό γραφείο επικοινωνίας του ΟΗΕ και διανέμει στα ΜΜΕ και τους πολιτικούς πρόσκληση για... το μαστίγωμά της.

Αρχές Σεπτεμβρίου, το δικαστήριο μετατρέπει την ποινή των 40 βουρδουλιών σε πρόστιμο 200 δολαρίων. Η Λούμπνα αρνείται να το πληρώσει, προτιμά να πάει φυλακή.

Μένει όμως στο κελί μόνο μία νύχτα, την επομένη πληρώνει αντ΄ αυτής το πρόστιμο η Εθνική Ένωση Σουδανών Δημοσιογράφων- πιθανότατα, κατόπιν πίεσης ενός κράτους που βιαζόταν να τελειώνει η ιστορία ήσυχα. Αλλά η Λούμπνα δεν είναι διατεθειμένη να σιωπήσει.

Η συνέχεια στα Νέα

Φωτομοντέλο με αποστολή

Κατακλυσμιαία, πανέμορφη, πανέξυπνη, αστραφτερή, επαναστατημένη Αφρική. Με το ονοματεπώνυμο Γουαρίς Ντίρι.
Που πάει να πει «Λουλούδι της ερήμου»
Όταν ήταν τριών χρονών τής έκοψαν την κλειτορίδα. Στα εφτά διέσχισε ξυπόλητη την Αφρική: «Να, κοίτα τις πατούσες μου, είναι χαρακωμένες από τις πέτρες». Ύστερα από λίγα χρόνια, βρέθηκε παραδουλεύτρα στην πρεσβεία της Σομαλίας στην Αγγλία. Ύστερα άστεγη στους δρόμους του Λονδίνου. Ώσπου ένας σπουδαίος φωτογράφος μόδας ανακαλύπτει το μαύρο διαμάντι και η σοκολατένια θεά εκτοξεύεται σε όλες της πασαρέλες της υφηλίου.

«Είναι άθλιοι, ψεύτικοι, δήθεν και βρώμικοι. Τους χρησιμοποίησα. Και πριν από δώδεκα χρόνια, όταν κατάλαβαν τι ακριβώς έκανα, τρομοκρατήθηκαν. Τότε έφυγα, λέγοντας Up Υours. Γι΄ αυτό λέω στην Ελληνίδα: Βe yourself. Δεν είσαι βυζιά και οπίσθια. Δεν έχεις ανάγκη την τσάντα του Γκούτσι και τα παπούτσια της Πράντα. Ανακάλυψε τον εαυτό σου. Να ζήσεις. Να χαρείς. Να συμφιλιωθείς μ΄ αυτό που είσαι. Τότε κι έναν καλό άντρα θα βρεις».

Ανάσα δεν έπαιρνε. Μόλις μπήκα για τη μικρή μας συνομιλία, ξαπλωμένη στον καναπέ την βρήκα. Ένας μαύρος μίσχος με αναλογίες καλύτερες και από της Ναόμι Κάμπελ. «Έλα, κάθισε δίπλα μου». Ταράχτηκα. Εγώ μια ανάσα δίπλα σ΄ ένα από τα πιο όμορφα μανεκέν της υφηλίου; Αδύνατον. Γονάτισα. «Σε κατάλαβα. Είσαι ο άνθρωπός μου».

Η συνέχεια στα Νέα

Μετά τον Μαντέλα τι;

Είναι ο πιο αγαπητός πολιτικός στον πλανήτη. Στα 91 του χρόνια ο Νέλσον Μαντέλα είναι ο άνθρωπος ο οποίος κρατά ενωμένη τη χώρα του, τη Νότια Αφρική και αποτελεί μέτρο σύγκρισης για όλους τους ηγέτες του κόσμου.

Είναι πλέον ένας πολύ ηλικιωμένος άνδρας. Τα μαλλιά του λευκά, το σώμα του αδύναμο. Σύμφωνα με όσους τον επισκέπτονται, ο Νέλσον Μαντέλα στηρίζεται σε ένα μπαστούνι όταν περπατά. Κάθεται, βγάζει τα παπούτσια, κάθεται σε μια καρέκλα με σκληρή πλάτη και ανεβάζει τα πόδια του σε ένα σκαμπό με μαξιλάρια. Η σύζυγός του Γκράτσα, βολεύει τα πόδια του «ώστε να είναι συμμετρικά και του δίνει ένα φιλί», διηγείται ο Τζορτζ Μπέζος, Έλληνας δικηγόρος και παλιός του φίλος.

Η ηρεμία

Στα αριστερά του Μαντέλα βρίσκεται ένα μικρό τραπεζάκι γεμάτο εφημερίδες σε αγγλικά και αφρικάανς, τη γλώσσα των λευκών που τον κράτησαν στη φυλακή επί 27 χρόνια. Οι συγγενείς και οι παλιοί συναγωνιστές κάθονται στα δεξιά του, απ΄ όπου ακούει καλύτερα. Η μνήμη του έχει αδυνατίσει αλλά του αρέσει ακόμα να γυρίζει στα παλιά, να διηγείται ιστορίες «σαν καλογυαλισμένες πέτρες», όπως λέει ένας επισκέπτης του. «Έχει μια ιδιαίτερη ηρεμία», περιγράφει η Μπάρμπαρα Μασεκέλα, επικεφαλής του γραφείου του έπειτα από την απελευθέρωσή του το 1990. «Συχνά προσπαθώ να τον διασκεδάσω και αισθάνομαι τρελή χαρά όταν ξεσπά σε γέλια».

Η συνέχεια στα Νέα

Οι κινέζοι "σκοτώνουν" τους ελέφαντες...

...αλλά, επειδή δεν είναι αμερικανοί, ως συνήθως κανένας από τους ευαίσθητους φιλόζωους δεν αντιδρά. Η κινέζικη κτηνωδία προφανώς είναι καλύτερη. Η είδηση από την Καθημερινή:

Η αγάπη που τρέφει ο κόσμος για τα καλλιτεχνήματα από ελεφαντόδοντο συνέβαλε σημαντικά στην απίσχνανση των πληθυσμών αφρικανικών και ασιατικών ελεφάντων. Τα πράγματα βελτιώθηκαν μετά το 1989 οπότε απαγορεύτηκε το εμπόριο ελεφαντόδοντου. Ωστόσο, η οικονομική άνθηση της Κίνας και η ακόρεστη όρεξη των Κινέζων για την απόκτηση κομψοτεχνημάτων από το πολύτιμο υλικό, κάτι που υποδηλώνει κοινωνικό κύρος και πλούτο, αύξησε δραματικά τη ζήτηση για αφρικανικό ελεφαντόδοντο. Σε ορισμένες περιοχές της Αφρικής, όπως είναι το ανατολικό Τσάβο της Κένυας, η κινεζική παρουσία γίνεται όλο και πιο αισθητή.

Ο βασικός προορισμός

Σύμφωνα με έκθεση του 2007 της οργάνωσης CITES, που εποπτεύει το εμπόριο κάθε είδους άγριας ζωής, οι κινεζικές αρχές αντιμετωπίζουν μία μείζονα πρόκληση καθώς η αχανής χώρα παρέμενε ο βασικός προορισμός του παράνομου ελεφαντόδοντου, προϊόντος της απηνούς θήρας των παχύδερμων από τους λαθροθήρες. Στο παρελθόν είχαν συλληφθεί πολλοί Κινέζοι υπήκοοι στην προσπάθειά τους να εισαγάγουν παρανόμως μεγάλες ποσότητες του πολύτιμου υλικού, ενώ σύμφωνα με τις αρχές μερίδιο του εμπορίου νέμεται και το κινεζικό οργανωμένο έγκλημα.

Σε μία προσπάθεια να ξεριζωθεί ολοκληρωτικά η λαθροθηρία και το λαθρεμπόριο ελεφαντόδοντου, η CITES αποφάσισε και έδωσε την άδεια να εισαχθεί νομίμως στην Κίνα φορτίο 62 τόνων ελεφαντόδοντου, το οποίο τελικά πουλήθηκε στους Κινέζους εμπόρους σε διάφορους πλειστηριασμούς.

Εκπρόσωποι περιβαλλοντικών οργανώσεων που δραστηριοποιούνται στον χώρο της προστασίας των ειδών εξέφρασαν έντονες ανησυχίες ότι ακόμα και η προσωρινή νομιμοποίηση της εμπορίας ελεφαντόδοντου θα πυροδοτούσε εκ νέου την όρεξη των Κινέζων για καλλιτεχνήματα από το πολύτιμο υλικό και θα οδηγούσε τελικά στον αφανισμό των ελεφάντων.

Αν και τα περισσότερα κράτη έχουν απαγορεύσει πλήρως το εμπόριο ελεφαντόδοντου και των ειδών που κατασκευάζονται από αυτό, η Κίνα και η Ιαπωνία εξακολουθούν να αγοράζουν ελεφαντόδοντο νομίμως από κάποια αφρικανικά κράτη. Σύμφωνα με την CITES η απαγόρευση του εμπορίου αυτού έχει βοηθήσει στη σταθεροποίηση των πληθυσμών των ελεφάντων.

Οσον αφορά την Κίνα, αξιωματούχοι που ελέγχουν τη διακίνηση του ελεφαντόδοντου στη χώρα αναφέρουν ότι δεν έχουν καταγράψει αύξηση της ζήτησης εξαιτίας της αυστηρής νομοθεσίας και των ελέγχων.

Ωστόσο, ο ενδιαφερόμενος αγοραστής μπορεί να βρει οποιαδήποτε ποσότητα θελήσει στις υπαίθριες αγορές.

Αυτός και η καρέκλα του

Τον κατηγορούν ότι διοχετεύει όπλα και χρήματα σε ισλαμιστές αντάρτες στη Σομαλία και τον απειλούν με κυρώσεις. Ο κόσμος που επί χρόνια αγνοούσε τις κραυγές στην Ερυθραία για ανεξαρτησία, συγκαταλέγει τώρα στους παρίες του τον πρόεδρό της, τον Ησαΐα Αφουέρκι.
«Τι τους θέλουμε τους συμμάχους; Είναι ένδειξη αδυναμίας», λέει ο 63χρονος πρόεδρος σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις του που δημοσιεύεται στον ιστότοπο του αμερικανικού εκδοτικού ομίλου ΜcClatchy. Πρώην αντάρτης, ο Αφουέρκι ηγήθηκε του πολέμου για την απελευθέρωση της Ερυθραίας από την Αιθιοπία και από την ανεξαρτησία της, το 1993, και μετά δεν έφυγε καθόλου από την εξουσία, ενώ το Σύνταγμα που επικυρώθηκε το 1997 ουδέποτε τέθηκε σε ισχύ. Ένδεκα χρόνια αφότου ξέσπασε η συνεχιζόμενη μεθοριακή διένεξη με την Αιθιοπία, τον Μάιο του 1998, ο Αφουέρκι δεν έχει διεξαγάγει ακόμη εκλογές, έχει απαγορεύσει τις οργανώσεις της αντιπολίτευσης και τα ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης και έχει κλείσει χιλιάδες ανθρώπους σε απομακρυσμένες φυλακές στην έρημο όπου σαπίζουν χωρίς δίκη, σύμφωνα με την περυσινή έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η συνέχεια στα Νέα

Η λίμνη που σκοτώνει

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να πεθάνει κανείς στο μαρτυρικό ανατολικό Κονγκό. Οι θάνατοι στην πόλη της Γκόμα και στη γύρω περιοχή μπορεί να οφείλονται σε υποσιτισμό, στις μάχες μεταξύ κυβερνητικών δυνάμεων και αντάρτικου ή ακόμη και από τις εκρήξεις του ηφαιστείου Νιγιαρόνγκο. Στον κατάλογο αυτό έρχεται τώρα να προστεθεί και η εκτόνωση φυσικού αερίου, μεθανίου και διοξειδίου του άνθρακα από υπόγειες φυσικές δεξαμενές, που δημιουργήθηκαν μετά την ηφαιστειακή έκρηξη του 2002 στις όχθες της λίμνης Κίβου. Η γύρω περιοχή είναι άλλωστε η πλέον σεισμογενής της αφρικανικής ηπείρου με τα ενεργά ηφαίστεια Νιγιαρόνγκο και Νιαμουλαγκίρα να βρίσκονται σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων.

Η λίμνη, που σηματοδοτεί τα σύνορα μεταξύ Κονγκό και Ρουάντα, ενδιαφέρει τώρα τις εταιρείες ενέργειας, που θα ήθελαν να εκμεταλλευθούν τα κοιτάσματα αερίων. Σύμφωνα με πρόσφατες εκτιμήσεις, η λίμνη κρύβει στο υπέδαφός της 392 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα διοξειδίου του άνθρακα και 78 δισ. κυβικά μέτρα μεθανίου. Η μεγάλη σεισμικότητα της περιοχής, όμως, απειλεί με αιφνίδια απελευθέρωση μεγάλου όγκου αερίων, που θα μπορούσε να προκαλέσει ανθρωπιστική καταστροφή, όπως έγινε στο Καμερούν το 1985 με 1.700 νεκρούς.

«Τα προβλήματα της λίμνης δεν είναι αποκλειστικά χημικά, είναι κυρίως πολιτικά», λέει ο σεισμολόγος δρ Ντάριο Τεντέσκο, που συντάσσει έκθεση για ενδεχόμενη μεγάλη έκρηξη του ηφαιστείου Νιγιαρόνγκο για λογαριασμό του ΟΗΕ. Ο δρ Τεντέσκο αποκαλύπτει ότι τουλάχιστον 100 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από τις αναθυμιάσεις της λίμνης, τις οποίες οι ντόπιοι αποκαλούν «μαζούκου» (σατανικός άνεμος). Ο δήμαρχος της Γκόμα, Τζέιμς Νζουμούκα, λέει ότι οι αρχές συνειδητοποιούν το πρόβλημα και για τον λόγο αυτό έχουν τοποθετήσει πινακίδες με νεκροκεφαλές στις όχθες της λίμνης. Πολλοί από τους θανάτους θα μπορούσαν, όμως, να έχουν προληφθεί. Κάθε εποχή ξηρασίας πολλά παιδιά πεθαίνουν στην Γκόμα, όχι από δίψα, αλλά από πνιγμό. Μεταξύ Ιουνίου και Αυγούστου, η παροχή νερού παύει στο δίκτυο της πόλης και τα παιδιά πηγαίνουν στις όχθες της λίμνης για να συλλέξουν νερό για τα σπίτια τους. Πολλά από αυτά δεν ξέρουν κολύμπι και πνίγονται ακόμη και στα αβαθή. Παρά τις ειλικρινείς προσπάθειες της τοπικής κυβέρνησης να δημιουργήσει κρατικές υποδομές στην άνομη περιοχή, ούτε η καταμέτρηση των θανάτων από πνιγμό δεν είναι δυνατή, καθώς πολλές οικογένειες αποφεύγουν να αναφέρουν τον θάνατο των παιδιών τους, από φόβο των αρχών και λόγω της δικαιολογημένης τους πεποίθησης ότι αυτό δεν θα ωφελήσει σε τίποτε.

Από την Καθημερινή

Λιώνουν τα χιόνια στι Κιλιμάντζαρο

Παρελθόν θα αποτελούν πιθανότατα στα επόμενα είκοσι χρόνια ή και νωρίτερα τα αιώνια χιόνια του Κιλιμάντζαρου στην Τανζανία, καθώς λιώνουν με ολοένα και ταχύτερο ρυθμό, σύμφωνα με έρευνα Αμερικανών παλαιο- κλιματολόγων, η οποία δημοσιεύεται σήμερα.

Περίπου το 85% του στρώματος του πάγου που κάλυπτε το υψηλότερο βουνό της Αφρικής το 1912 έχει εξαφανιστεί εντελώς από το 2007, ενώ το 26% του πάγου που βρισκόταν στο Κιλιμάντζαρο το 2000 εξατμίστηκε επτά χρόνια αργότερα.

Σύμφωνα με την έρευνα των Αμερικανών, κυριότερη αιτία αυτού του φαινομένου είναι πιθανότατα η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη, η οποία προκαλείται από την υπερθέρμανση του πλανήτη και την κλιματική αλλαγή.

«Αυτή η έρευνα είναι η πρώτη που υπολογίζει τον όγκο του πάγου που έχει χαθεί από τους πάγους του Κιλιμάντζαρου από το 2000», αναφέρει η Λόνι Τόμσον, καθηγήτρια των επιστημών της Γης στο Πανεπιστήμιο του Οχάιο και μία από τις συγγραφείς της έρευνας που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό PNAS της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ.

«Αν συγκρίνουμε το ποσοστό του όγκου του πάγου που έχει χαθεί από το 2000 με αυτό της επιφάνειας του που έχει χαθεί, θα δούμε ότι είναι περίπου ίδια», δήλωσε η κ. Τόμσον.

«Ενώ η μείωση των παγετώνων του Κιλιμάντζαρο από το ένα έτος στο άλλο αποκαλύφθηκε κυρίως από τη μείωση της επιφάνειας τους, η μείωση του πάχους του πάγου είναι εξίσου δραματική και ανησυχητική», πρόσθεσε η κ. Τόμσον.

Η συνέχεια στην Καθημερινή

Τι θα γίνει με τα παιδιά-στρατιώτες;

Τριακόσιες χιλιάδες αγόρια και κορίτσια εκτιμάται ότι εμπλέκονται σε τριάντα περίπου συγκρούσεις στον κόσμο. Παρ' όλο που στην Ασία το προνόμιο της στρατολόγησης ανηλίκων ανήκει στο Τατμαντάβ, το στρατό της Μιανμάρ, στην Αφρική τακτικοί στρατοί και αντάρτικα σώματα τους στρατολογούν συστηματικά.

Νεαροί επίστρατοι συμμετέχουν στις συγκρούσεις στο Τσαντ, στην Κεντρική Αφρική, στην Ουγκάντα και, κυρίως, στο Σουδάν (τόσο στο Νότιο Σουδάν όσο και στο Νταρφούρ).

Από το 2001, το γραφείο του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ δημοσιεύει κάθε χρόνο μια έκθεση για τα παιδιά που συμμετέχουν σε ένοπλες συγκρούσεις, η οποία περιλαμβάνει δύο παραρτήματα, που χαρακτηρίζονται «κατάλογοι της ντροπής» και περιλαμβάνουν τις ένοπλες οργανώσεις που στρατολογούν ανηλίκους.

Η καταγγελία αυτή επιτρέπει τον εντοπισμό των εγκληματιών, καθώς το Καταστατικό της Ρώμης, που διέπει τη λειτουργία του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ΔΠΔ), θεωρεί τη στρατολόγηση παιδιών κάτω των δεκαπέντε ετών έγκλημα πολέμου. Εντούτοις η φετινή έκθεση δείχνει ότι δεκαεννέα στρατοί (τακτικοί και αντάρτικοι), επί συνόλου πενήντα έξι, καταγράφονται τρίτη συνεχόμενη χρονιά.

Ο ΟΗΕ ήταν διστακτικός στην αρχή σε αυτό το θέμα, ακόμα και σε ό,τι αφορά στον ορισμό του παιδιού στρατιώτη. Το Τμήμα Ειρηνευτικών Επιχειρήσεων του οργανισμού, που συντονίζει οκτώ ειρηνευτικές δυνάμεις στην Αφρική(3), θεωρούσε στην αρχή τα παιδιά αυτά μαχητές.

Η συνέχεια στην Ελευθεροτυπία

Και κενυάτες στον εμφύλιο της Σομαλίας

Η -υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ και τον ΟΗΕ- κυβέρνηση της Σομαλίας φέρεται να στρατολόγησε πάνω από 170 νεαρούς Κενυάτες και πρώην Κενυάτες στρατιωτικούς για να συμμετάσχουν στον πόλεμο εναντίον των ισλαμιστών ανταρτών στη σπαρασσόμενη από τον εμφύλιο χώρα στο Κέρας της Αφρικής, δήλωσαν τοπικοί αξιωματούχοι στην ανατολική Κένυα.

Ο Μοχάμεντ Γκάμποου, δήμαρχος της πόλης Γκαρίσα, είπε πως η επιστράτευση νεαρών Κενυατών Σομαλικής καταγωγής γίνεται σ' ένα σπίτι στο χωριό Μπούλα Ίφτιν, στα προάστια της πόλης του.

«Δεν είναι μυστικό. Όσοι αναμιγνύονται στην υπόθεση δεν ανησυχούν. Τριγυρίζουν στα χωριά και το ανακοινώνουν», είπε.

Ο Γκάμποου κάλεσε να υπάρξει έρευνα για το θέμα.

«Σημαίνουμε συναγερμό. Η κοινότητά μας δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για να σκοτώνονται αδέλφια μας, ούτε να τίθενται σε κίνδυνο οι ζωές των μελών της» .

Ο τοπικός αξιωματούχος της αστυνομίας Πολ Μουκόμα υποβάθμισε τις πληροφορίες αυτές κάνοντας λόγο για φήμες και πρόσθεσε ότι δεν έχει υποβληθεί επίσημη καταγγελία.

«Κανένας τοπικός αξιωματούχος και κανένας γονιός δεν ήρθε για να μας πληροφορήσει για κάτι τέτοιο», δήλωσε.

Η συνέχεια στην Καθημερινή

Μαζικοί βιασμοί στη Γουινέα

"Περάσαμε σε ένα άλλο στάδιο, που ποτέ δεν μπορούσαμε να φανταστούμε". Τα λόγια του πρώην πρωθυπουργού της Γουινέας Σίντια Τουρέ, ειπωμένα με συντριβή, ακροθιγώς μόνον υπαινίσσονται τη φρίκη που βίωσε ανεξακρίβωτος αριθμός γυναικών την επαύριο της αιματηρής καταστολής άμαχων αντικυβερνητικών διαδηλωτών από τον στρατό της χώρας. Νέες μαρτυρίες που μεταφέρουν οι «New York Times» επιβεβαιώνουν ότι οι βιασμοί ήταν μαζικοί. «Ακούσαμε πυροβολισμούς και προσπάθησα να φύγω», λέει μια γυναίκα, μεσήλικας, που μαζί με άλλες βρέθηκε σε μια έπαυλη στα προάστια της πρωτεύουσας Κόνακρι, ασφαλής πια, για να μιλήσει. Είναι από τις λίγες που δέχτηκαν και άντεξαν να ξαναζήσουν τον πόνο. Εκείνη τη μαύρη ημέρα, η προσπάθειά της να διαφύγει δεν ευδοκίμησε. Ενας στρατιώτης τής έκλεισε τον δρόμο...

Η συνέχεια στην Ελευθεροτυπία

Και στην Αιθιοπία ακόμη πεθαίνουν...

Περίπου 6,2 εκατομμύρια Αιθίοπες έχουν άμεση ανάγκη ανθρωπιστικής βοήθειας εξαιτίας της ξηρασίας που πλήττει τη χώρα τους, σύμφωνα με έκθεση της οργάνωσης Oxfam. Η αιθιοπική κυβέρνηση εκτιμά ότι ο αριθμός των πολιτών που έχει άμεση ανάγκη βοήθειας είναι 5,3 εκατομμύρια.

«Περίπου 6,2 εκατομμύρια Αιθίοπες πλήττονται από την ξηρασία των τελευταίων δύο χρόνων, είναι αντιμέτωποι με την πείνα και χρειάζονται επειγόντως βοήθεια», δήλωσε η Αμπέρα Τόλα, επικεφαλής της οργάνωσης Oxfam America στην ανατολική Αφρική.

Η οργάνωση προειδοποίησε την περασμένη εβδομάδα ότι η ξηρασία οδηγεί στην πείνα περισσότερους από 23 εκατομμύρια Ανατολικοαφρικανούς σε επτά χώρες της περιοχής. Οι χώρες που πλήττονται περισσότερο είναι η Κένυα, η Αιθιοπία, η Σομαλία και η Ουγκάντα.

Από την Καθημερινή

Συγκρούσεις στη Σομαλία

Σφοδρές συγκρούσεις ξέσπασαν σήμερα το πρωί ανάμεσα σε εξτρεμιστές ισλαμιστές της οργάνωσης αλ Σεμπάμπ και τους πρώην συμμάχους τους της οργάνωσης Χεζμπ αλ-Ισλάμ στο Κισμάγιο, λιμάνι στρατηγικής σημασίας στη νότια Σομαλία, ανέφεραν αυτόπτες μάρτυρες.

«Οι μάχες είναι σφοδρές, οι σεμπάμπ επιτέθηκαν τα ξημερώματα σε θέσεις της Χεζμπ αλ-Ισλάμ», δήλωσε ο Αμπντί Μπαρούντ, κάτοικος του Κισμάγιο.

Αρκετοί κάτοικοι επιβεβαίωσαν την πληροφορία, όπως και τη βιαιότητα των συγκρούσεων.

«Δεχτήκαμε επίθεση από τους αδελφούς μας χωρίς λόγο», δήλωσε στον Τύπο ο σεΐχης Ισμαήλ Χάτζι Αντόου, τοπικός εκπρόσωπος της Χεζμπ αλ-Ισλάμ.

«Οι σεμπάμπ επιτέθηκαν νωρίς το πρωί σε διάφορα μέτωπα. Οι μάχες είναι πολύ σκληρές, αλλά αντιστεκόμαστε. Εκατοντάδες οικογένειες εγκαταλείπουν την πόλη», πρόσθεσε.

Οι υποστηρικτές των δύο οργανώσεων, που συνήθως συμμαχούν στον αγώνα τους κατά της μεταβατικής κυβέρνησης της Σομαλίας, συγκρούονται εδώ και εβδομάδες για τον έλεγχο του λιμανιού του Κισμάγιο, σχεδόν 300 χλμ. νότια του Μογκαντίσου.

Η ένταση κλιμακώθηκε τις τελευταίες ημέρες, με την είσοδο στην πόλη βαριά οπλισμένων μαχητών της Χεζμπ αλ-Ισλάμ.

Την Τετάρτη οι σεμπάμπ δήλωσαν την πρόθεσή τους να «προασπίσουν» το Κισμάγιο εναντίον αυτών των «ενόπλων», ενώ κάτοικοι άρχισαν να εγκαταλείπουν τις εστίες τους για να γλιτώσουν από τις συγκρούσεις.

Από την Καθημερινή

"Αστε τους να πεθάνουν" λέει η Βρετανία

Πυρά δέχεται η Βρετανία για την πρόθεσή της να καθυστερήσει συμφωνία μέσω της οποίας δισεκατομμύρια δολάρια από τα κέρδη των τραπεζών θα μπορούσαν να διοχετευθούν στις φτωχές χώρες του κόσμου, καθώς σύμφωνα με νέα στοιχεία, η διεθνής ύφεση έχει ανοίξει μια μαύρη τρύπα 70 δισεκατομμυρίων δολαρίων στον προϋπολογισμό των χωρών της υποσαχάριας Αφρικής.

Ο Βρετανός υπουργός Οικονομικών, Αλιστερ Ντάρλινγκ, θεωρείται «υπεύθυνος» για το ότι μπλοκάρει σχέδια για την επιβολή ενός φόρου στις νομισματικές συναλλαγές παγκοσμίως, που θα μπορούσε να αποδώσει έως και 30 δισεκατομμύρια στερλίνες, όπως αναφέρει δημοσίευμα της εφημερίδας «Independent» για τις αναπτυσσόμενες χώρες.

Το θέμα τέθηκε εκ νέου στην επικαιρότητα από τη στιγμή που έκθεση της φιλανθρωπικής οργάνωσης Oxfam αποκάλυψε ότι οι χώρες της υποσαχάριας Αφρικής αντιμετωπίζουν εντυπωσιακά υψηλό έλλειμμα φέτος, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης.

Η συνέχεια στην Ελευθεροτυπία

...Κι από τη Γρίπη των Χοίρων

Ηπανδημία της νέας γρίπης Α (Η1Ν1) μπορεί να σκοτώσει εκατομμύρια ανθρώπους και να προκαλέσει αναρχία στα φτωχότερα κράτη του κόσμου αν οι πλούσιες χώρες δεν συγκεντρώσουν βοήθεια 900 εκατ. λιρών για εμβόλια και αντιιικά φάρμακα, προειδοποιεί έκθεση του ΟΗΕ που εστάλη στους υπουργούς Υγείας διεθνώς.

Οι αξιωματούχοι των Ηνωμένων Εθνών που τη συνέταξαν εκφράζουν την ανησυχία ότι οι υπηρεσίες υγείας των χωρών που είναι ήδη πολύ επιβεβαρημένες από άλλες επιδημίες, όπως το AIDS, η φυματίωση και η ελονοσία, θα έχουν μεγάλη δυσκολία να διαχειριστούν την αύξηση των κρουσμάτων. Αν ο ιός Η1Ν1 εδραιωθεί στις φτωχότερες περιοχές του κόσμου, εκατομμύρια άνθρωποι μπορεί να χάσουν τη ζωή τους, ενώ οι πιο εύθραυστες οικονομίες κινδυνεύουν να καταρρεύσουν. Η έκθεση, που επικαλείται η βρετανική εφημερίδα «Observer», καταγράφει λεπτομερώς τις βασικές ανάγκες 75 ευάλωτων χωρών με τη μικρότερη ικανότητα αναχαίτισης της εξάπλωσης του ιού. Στη μελέτη περιλαμβάνονται έξι χώρες της Λατινικής Αμερικής, ανάμεσά τους η Κούβα και η Βολιβία, 21 χώρες από την Ασία και την περιοχή του Ειρηνικού, όπως η Βόρεια Κορέα και το Μπανγκλαντές, και 40 χώρες από την Αφρική όπως το Κογκό και η Ερυθραία. Η έκκληση του ΟΗΕ έρχεται σε μια περίοδο κατά την οποία παρατηρείται εδραίωση του Η1Ν1 σε αρκετές ευάλωτες περιοχές, με την Αφρική να έχει ήδη καταγράψει 8.187 επιβεβαιωμένα κρούσματα και 41 θανάτους. Οι προσπάθειες των Ηνωμένων Εθνών ενισχύθηκαν την περασμένη εβδομάδα όταν εννέα πλούσιες χώρες δεσμεύτηκαν να δωρίσουν ποσότητα εμβολίων που θα αντιστοιχεί στο 10% του δικού τους αποθέματος. Κάποιοι αξιωματούχοι της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας φοβούνται όμως ότι αυτό δεν θα είναι αρκετό

Κλεμμένο κι αυτό από την Ελευθεροτυπία

Νεκροί από τα απόβλητα

Στην επικαιρότητα επανέρχεται η υπόθεση ρίψης τοξικών αποβλήτων στην Ακτή Ελεφαντοστού από την πετρελαϊκή εταιρεία Trafigura το 2006, καθώς έκθεση του ΟΗΕ συνδέει τη μόλυνση εκείνη με τον θάνατο και την ασθένεια κατοίκων της περιοχής.

Οπως δήλωσε χθες ο ειδικός εισηγητής του ΟΗΕ για το θέμα αυτό Ο. Ιμπεάνου, υπάρχουν «εκ πρώτης όψεως ισχυρά στοιχεία για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Η ρίψη 500 τόνων τοξικών αποβλήτων από το ναυλωμένο από την Trafigura φορτηγό πλοίο Probo Koala ανοιχτά του Αμπιτζάν τον Αύγουστο του 2006 φέρεται να προκάλεσε τον θάνατο 15 ανθρώπων και προβλήματα υγείας σε άλλους 69 που χρειάστηκαν νοσηλεία. Τα επίσημα στοιχεία του ΟΗΕ κάνουν επιπλέον λόγο για 108.000 ιατρικές επισκέψεις ως αποτέλεσμα του συγκεκριμένου περιστατικού. Αν και ο κ. Ιμπεάνου αναγνωρίζει ότι δεν διαθέτει ακλόνητες επιστημονικές αποδείξεις για το συμπέρασμά του, καθώς όλοι οι επιστήμονες δεν είναι απολύτως σύμφωνοι για τις επιπτώσεις των αποβλήτων, τονίζει ωστόσο ότι δεν είναι σύμπτωση ότι χιλιάδες άνθρωποι αρρώστησαν μετά τη ρίψη τους.

Η Trafigura, που αρνείται από την πρώτη στιγμή κάθε ευθύνη, απέρριψε την έκθεση κάνοντας λόγο για μη επαληθεύσιμα συμπεράσματα. Πάντως, τον Φεβρουάριο του 2007 είχε συμβιβαστεί με το κράτος της Ακτής Ελεφαντοστού, πληρώνοντας 152 εκατ. ευρώ -υποτίθεται για τον καθαρισμό των υδάτων, χωρίς να παραδεχτεί ενοχή- ενώ αυτές τις μέρες διαπραγματεύεται φιλικό διακανονισμό με 31.000 θύματα που κατέθεσαν εναντίον της συλλογική αγωγή σε βρετανικό δικαστήριο. Η Trafigura βρίσκεται όμως εκ νέου εκτεθειμένη καθώς εσωτερικά εταιρικά e-mail που έχουν στα χέρια τους η Greenpeace και η εφημερίδα Guardian δείχνουν ότι, σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς της, γνώριζε πολύ καλά ότι τα απόβλητα ήταν τοξικά και άκρως επικίνδυνα, παραβίασε την απαγόρευση εξαγωγής τοξικών αποβλήτων από την Ευρώπη και επέλεξε την Αφρική ως φτηνότερη λύση.

Από την Ελευθεροτυπία

Εκπαίδευση κατά της φτώχειας

Το να είσαι ηγέτης σημαίνει να έχεις την ικανότητα να εμπνέεις άλλους ανθρώπους να φέρουν εις πέρας μιαν αποστολή. Όπως η 22χρονη Πενέλοπι Ματσίπι από τη Ζάμπια που βραβεύθηκε προχθές ως παγκόσμια ηγέτιδα.

Η Πενέλοπι βρισκόταν προχθές στο Σαν Ντιέγκο, στη σύνοδο των «Ισχυρότερων Γυναικών» του περιοδικού «Fortune», ανάμεσα στην πρώην υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Κοντολίζα Ράις και τη διευθύντρια της Υahoo Κάρολ Μπαρτς. Ήταν μάλιστα η μία από τις δύο γυναίκες που τιμήθηκαν με το βραβείο των 25.000 δολαρίων που έχουν θεσπίσει η Goldman Sachs και το «Fortune». «Νόμιζα ότι ονειρευόμουν», είπε στους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς». «Με θαυμάζουν και είμαι πολύ περήφανη γι΄ αυτό. Δείχνει ότι τα πάντα είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν με την παιδεία. Θέλω να βοηθήσω κι άλλα κορίτσια να ξεφύγουν από τη φτώχεια όπως εγώ».

Η Πενέλοπι είναι ένα λαμπρό παράδειγμα για το πόσα πολλά μπορεί να γίνουν με την εκπαίδευση των γυναικών.

Στα 14 της έχασε τους γονείς της και την περιουσία της οικογένειάς της. Παράτησε το σχολείο και άρχισε να εκδίδεται για να ζήσουν η ίδια και ο αδελφός της. Από τις τρεις έφηβες φιλενάδες της με τις οποίες μοιραζόταν ένα μπορντέλο, μία έχει ήδη πεθάνει, πιθανόν από ΑΙDS. Όμως η Πενέλοπι επέστρεψε στο σχολείο με τη βοήθεια της αμερικανικής μη κερδοσκοπικής οργάνωσης Camfed, η οποία μάχεται εναντίον της φτώχειας προσφέροντας εκπαίδευση σε κορίτσια. Παράλληλα, μαζί και με άλλες ντόπιες, γύρισε το ντοκιμαντέρ «Νασάνγκε Ινσίλα», που σημαίνει «Βρήκα τον δρόμο μου». Αφηγούνταν την ιστορία της πιστεύοντας ότι θα βοηθήσει έτσι τις φιλενάδες της που βρίσκονται στην ίδια κατάσταση.

Η ταινία έκανε το κορίτσι μια τοπική διασημότητα. Αγόρασε έναν πάγκο στην αγορά και άρχισε να πουλάει μπισκότα και κάρτες για κινητά. Πέρυσι εντάχθηκε στην πρωτοβουλία «10.000 γυναίκες» της Goldman Sachs για την εκπαίδευση γυναικών στις επιχειρήσεις και τη διοίκηση. Η Πενέλοπι εκπαιδεύτηκε στην Πληροφορική και τώρα εργάζεται σ΄ ένα κέντρο ηλεκτρονικών υπολογιστών στην πόλη της, τη Σαμφία. Το βραβείο της σχεδιάζει να το αφιερώσει στη χρηματοδότηση ενός ντοκιμαντέρ για τη βία κατά των γυναικών, «για να μάθουν οι γυναίκες τα δικαιώματά τους και να αποκτήσουν φωνή». Θέλει επίσης να βοηθήσει τις ντόπιες να αποφύγουν την πορνεία χορηγώντας μικρά δάνεια. «Η Πενέλοπι είναι το τέλειο παράδειγμα για το πόσο αποτελεσματικό είναι το να επενδύεις σε γυναίκες, επειδή επενδύει την επιτυχία της σε άλλους», εξηγεί στους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» ο Λόιντ Μπλανφάιν, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Goldman Sachs. «Αυτό που συνδέει όλες όσες μετέχουν στην πρωτοβουλία «10.000 γυναίκες», είτε είναι από την Ινδία, τη Νιγηρία, τη Βραζιλία ή το Αφγανιστάν, είναι η απόλυτη αποφασιστικότητά τους να οικοδομήσουν μια καλύτερη ζωή- όχι μόνο για τον εαυτό τους, αλλά και για τις οικογένειες και τις κοινότητές τους».

Από Τα Νέα

Περιστέρι... εξπρές

Στη Νότιο Αφρική είναι πιο γρήγορο να μεταφέρεις δεδομένα με ένα ταχυδρομικό περιστέρι παρά μέσω μιας «γρήγορης» διαδικτυακής σύνδεσης. Δεν πρόκειται για αστείο αλλά για ένα πείραμα που έγινε και απέδειξε ότι ακόμη υπάρχουν φορές που τα παλιά, παραδοσιακά μέσα «νικούν» τη σημερινή τεχνολογία.

Ο Ουίνστον, το γενναίο περιστέρι ηλικίας 11 μηνών προκάλεσε την γραμμή ADSL της κρατικής εταιρείας Τelkom με σκοπό να εξακριβώσουν ποιος από τους δύο θα καταφέρει να μεταφέρει γρηγορότερα τέσσερα gigabytes δεδομένων σε μία απόσταση 85 χιλιομέτρων.

Ο Ουίνστον αγωνίστηκε εκπροσωπώντας την εταιρεία τηλεμάρκετινγκ The Unlimited, η οποία ήθελε να μεταφέρει δεδομένα από το τηλεφωνικό της κέντρο στο Χόουγικ, βόρεια του Ντέρμπαν στα γραφεία της στο Χιλκρεστ. Έτσι έβαλε στοίχημα με την εταιρεία Telkom για το ποιος μπορεί να τα μεταφέρει γρηγορότερα. Αν και η ορατότητα ήταν κακή την ημέρα του αγώνα, ο Ουίνστον ολοκλήρωσε τη δύσκολη πτήση του σε μία ώρα και οκτώ λεπτά.

Αξίζει να σημειωθεί ότι μέσα στην μία ώρα και τα οκτώ λεπτά συμπεριλαμβάνεται το δέσιμο της κάρτας μνήμης στο πόδι του περιστεριού, το λύσιμο της και η τοποθέτηση της στον ηλεκτρονικό υπολογιστή.

Το ταξίδι των δεδομένων μέσω της σύνδεσης ADSL δεν μπόρεσε να συναγωνιστεί το ταχύτατο περιστέρι, αφού η ολοκλήρωση της μεταφοράς με το γενναίο πουλί - πτήση, και φόρτωμα δεδομένων στον υπολογιστή - πραγματοποιήθηκε μετά από δύο ώρες, έξι λεπτά και 57 δευτερόλεπτα.

Κατά τη διάρκεια αυτής της ώρας, η Telkom είχε καταφέρει να στείλει μόλις το 4% των δεδομένων.

Από την Καθημερινή

Ελεύθερη η... βλάσφημη με το παντελόνι

Ελεύθερη από χθες είναι η Σουδανή δημοσιογράφος Λούμπνα Αχμεντ Χουσέιν, μετά από παραμονή μίας μέρας στη φυλακή: ένας μήνας φυλάκιση ήταν η ποινή που της επιδίκασε το δικαστήριο στο Χαρτούμ, αντίστοιχο σε χρηματικό πρόστιμο 200 δολαρίων.

Το αδίκημά της; Φορούσε παντελόνι, εμφάνιση άσεμνη και σκανδαλιστική, σύμφωνα με την εκδοχή της σαρία, του ισλαμικού νόμου που ισχύει στο Σουδάν.

Η αρχική ποινή της Λούμπνα Χουσέιν, που εργαζόταν στο γραφείο πληροφοριών της αποστολής του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών στη χώρα, ήταν 40 χτυπήματα με μαστίγιο. Οσο για την ποινή προστίμου που της είχε προχθές επιβληθεί, η ίδια είχε αρνηθεί να πληρώσει, μη επιθυμώντας να νομιμοποιήσει τη δίκη της. Οδηγήθηκε στη φυλακή, αλλά οι υποστηρικτές της κινητοποιήθηκαν, η Ενωση Δημοσιογράφων του Σουδάν πλήρωσε το πρόστιμο και έτσι η κ. Χουσέιν αφέθηκε ελεύθερη. «Ηρθαν στο κελί μου και απλώς μου είπαν να φύγω. Δεν έχω ιδέα γιατί. Δεν χαίρομαι γι' αυτό. Ζήτησα από τους φίλους και την οικογένειά μου να μην πληρώσουν το πρόστιμο», είπε η ίδια αμέσως μετά την αποφυλάκισή της. Διεθνής υποστήριξη είχε εκφραστεί τόσο προς τη Σουδανή δημοσιογράφο όσο και σε άλλες 13 γυναίκες που είχαν συλληφθεί αρχές Ιουλίου γιατί φορούσαν παντελόνι. Από τις συλληφθείσες οι δέκα τιμωρήθηκαν με μαστίγωμα. Η Λούμπνα Χουσέιν, όμως, αντιτάχθηκε στις Αρχές γιατί θέλησε να προσελκύσει το διεθνές ενδιαφέρον στο ζήτημα της καταπίεσης των γυναικών στη χώρα της. Ετσι, παραπέμφθηκε σε δίκη που διεξήχθη αφού πρώτα η δημοσιογράφος παραιτήθηκε από τη δουλειά της για να μην έχει ασυλία. Εξω από το δικαστήριο είχαν συγκεντρωθεί πολλές δεκάδες πολίτες, κυρίως γυναίκες, όλες ντυμένες με παντελόνια, σε ένδειξη συμπαράστασης στη δικαζόμενη δημοσιογράφο.

Από την Ελευθεροτυπία

Η δύναμη του λόγου

Το γερμανικό συνεργείο έχει περάσει μπόρες, μηχανικές βλάβες και σκασμένα λάστιχα, κάθε είδους ατυχήματα και ατυχίες. Και τώρα χωρίς φως -και χωρίς γεννήτριες- αδυνατεί να πραγματοποιήσει την αποστολή του. Στο σκοτάδι ακούγονται εντονότερα οι νυκτερινοί ήχοι της ζούγκλας, βαριά σύννεφα μουσώνων συνωστίζονται γύρω απ' το φεγγάρι, ενώ οι 2.000 κάτοικοι του χωριού Γκουανγκουινέ έχουν συγκεντρωθεί ήδη στην πλατεία και περιμένουν. Στα σκοτεινά.

Κι ενώ οι γεροντότεροι είναι έτοιμοι ν' αποκοιμηθούν στις καρέκλες τους και τα μικρότερα παιδιά κοιμούνται ήδη στις πλάτες των μητέρων, βρίσκεται η λύση -η «παράσταση» στήνεται στο φως προβολέων αυτοκινήτων. Η ομάδα αυτοαποκαλείται «faiseurs de paix» (ειρηνοποιοί) κι έχουν διοργανώσει ένα είδος υπαίθριου θεατρικού δρώμενου σε συνδυασμό με προφορικές διηγήσεις. Στη «σκηνή» εμφανίζεται ο 48χρονος Φορτουνέ, γνωστός ηθοποιός από την πρωτεύουσα, Αμπιτζάν. Μιλάει στον τόνο και τον τρόπο των τόσο αγαπητών περιπλανώμενων Αφρικανών παραμυθάδων και λέει για έναν δικηγόρο που απελευθερώνει αθώους από τη φυλακή, για μια γυναίκα που έχει αναλάβει την ανατροφή 50 ορφανών πολέμου, για ένα σχέδιο αφοπλισμού ανταρτών και την απορρόφησή τους σε θέσεις εργασίας, για έναν δάσκαλο που εξομαλύνει διαφωνίες και για συγκρούσεις νομάδων και χωρικών. Χωρίς ρεύμα δεν γίνεται να προβληθούν διαφάνειες και ο Γερμανός ρεπόρτερ Τίλμαν Βερτς περιφέρεται ανάμεσα στους θεατές και τους δείχνει φωτογραφίες στην οθόνη του φορητού του υπολογιστή.

Αυτές έχουν τραβηχτεί από ντόπιους φωτογράφους από τη χώρα της Ακτής Ελεφαντοστού, ντόπιοι δημοσιογράφοι τις έχουν συνδέσει με δικά τους ρεπορτάζ σε μια συνεργασία που έχει διοργανωθεί από το πρακτορείο «Zeitenspiegel»* και υποστηρίζεται κι από το Ινστιτούτο Γκέτε. Η προσπάθεια εντάσσεται σε ένα σχέδιο αναπτυξιακής βοήθειας, που αξιοποιεί τα σύγχρονα μέσα και τη δύναμη των παραδοσιακών διηγήσεων. Ενα σχέδιο με μορφή παραβολής, που θέλει να δείξει τι μπορεί να πετύχει η σύγχρονη δημοσιογραφία.

Η συνέχεια στην Ελευθεροτυπία

Εκδημοκρατισμό της Νιγηρίας απαιτεί η Κλίντον

H Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών, Χίλαρι Κλίντον ενθάρρυνε τη Νιγηρία να καταπολεμήσει τη διαφθορά, κατά την πέμπτη στάση της στα πλαίσια της μεγάλης περιοδείας της στην Αφρική.

Σε συνάντησή της με τον ομόλογό της, Ιγιο Μαντουέκουε η κ. Κλίντον ανέφερε πως η Ουάσιγκτον είναι έτοιμη να βοηθήσει την Αμπούζα στις προσπάθειές της να επικρατήσει η ειρήνη στο Δέλτα του Νίγηρα (νότια) όπου μαίνεται η βία, γεγονός που έχει οδηγήσει στη μεγάλη μείωση της παραγωγής πετρελαίου.

Δεν έχει ληφθεί καμία συγκεκριμένη απόφαση αλλά οι στρατοί των δύο χωρών συζητούν για να «καθοριστεί το είδος της βοήθειας που θα προσφερθεί στη Νιγηρία από την αμερικανική πλευρά» ανέφερε η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών.

Σε κοινή συνέντευξη Τύπου με την κ. Κλίντον ο νιγηριανός υπουργός Εξωτερικών εξέφρασε την ελπίδα ότι η προεδρική αμνηστία που ανακοινώθηκε προσφάτως, θα βοηθήσει τις ένοπλες ομάδες που δρουν στο Δέλτα, και οι οποίες μάχονται για μια πιο δίκαιη κατανομή των πετρελαϊκών πόρων, να επιστρέψουν στην ειρήνη μέχρι το τέλος του χρόνου.

Στην ίδια συνέντευξη η κ. Κλίντον ανέφερε ότι η Νιγηρία είναι για την Ουάσιγκτον «φίλη, σύμμαχος και ένας εταίρος σημαντικός σε μεγάλα ζητήματα» ενώ χαιρέτισε το ρόλο της στην επικράτηση της σταθερότητας στη Σιέρα Λεόνε και στη Λιβερία.

Η Αμερικανίδα ΥΠΕΞ εξέφρασε πάντως ανησυχία για την επικρατούσα διαφθορά καθώς και για το πολιτικό σύστημα στη Νιγηρία.

«Ευχόμαστε και ενθαρρύνουμε τις προσπάθειες της νιγηριανής κυβέρνησης για αύξηση της διαφάνειας, μείωση της διαφθοράς και υποστήριξη της δημοκρατικής διαδικασίας στις εκλογές του 2001"ανέφερε η κ. Κλίντον υπενθυμίζοντας τις μεγάλες παρατυπίες που σημειώθηκαν στις εκλογές του 2007.

Η κ. Κλίντον πρόκειται να έχει αργότερα σήμερα συνάντηση και με τον πρόεδρο της χώρας, Ουμαρού Γιαρ Αντουα (φωτογραφία)

Από την Καθημερινή

Επίθεση σε τέμενος στη Σομαλία

Σε ισλαμικό τέμενος της πόλης Γκαλκάγιο της περιοχής Πούντλαντ στη Σομαλία επετέθησαν χθες τα ξημερώματα άγνωστοι ένοπλοι, που έσυραν έξω από αυτό πέντε Πακιστανούς μουσουλμάνους κληρικούς, τους οποίους δολοφόνησαν εν ψυχρώ.

Οι έξι ένοπλοι εισέβαλαν στο τέμενος Ταουφίκ της Γκαλκάγιο, 750 χιλιόμετρα βορειοδυτικά από την πρωτεύουσα Μογκαντίσου, ενώ το θάνατο των Πακιστανών κληρικών επιβεβαίωσε χθες ο επιτετραμμένος του Πακιστάν στη γειτονική Κένυα. Ο διοικητής της περιφέρειας του Γκαλκάγιο, Χουσεΐν Αμπντουλαχί, δήλωσε ότι η αστυνομία βρίσκεται επί τόπου και έχει θέσει υπό την προστασία της τους επιζήσαντες του περιστατικού. Ουδείς είχε αναλάβει μέχρι χθες την ευθύνη για την επίθεση, που προκαλεί απορία καθώς οι Σομαλοί πολιτοφύλακες ουδέποτε έχουν στρέψει τα πυρά τους εναντίον μουσουλμάνων κληρικών.

Περιπλανώμενοι ισλαμιστές κληρικοί συνηθίζουν άλλωστε να ιερουργούν στο τέμενος Ταουφίκ του Γκαλκάγιο, ενώ οι κληρικοί αυτοί –όπως και οι Πακιστανοί θύματα της επίθεσης– ανήκουν στην ισλαμική αίρεση των Ταμπλίκ, που χαρακτηρίζεται για τα φιλειρηνικά της κηρύγματα. Η αίρεση βρέθηκε στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος το 2008, όταν η πολιτοφυλακή της, η ομάδα Αλού Σούνα, πολέμησε εναντίον της εξτρεμιστικής ισλαμικής πολιτοφυλακής Σεμπάμπ, κατηγορώντας τα μέλη της για δολοφονίες κληρικών, εμπόρων και άλλων αντιπάλων της.

Η συνέχεια στην Καθημερινή

Τώρα βιάζουν και τους άντρες

'Ηταν περίπου 11 το βράδυ, όταν οι ένοπλοι εισέβαλαν στην καλύβα του Καζούνγκου Ζίβα, έβαλαν το μαχαίρι στο λαιμό του και του έσκισαν το παντελόνι. Ο Ζίβα είναι ένας μικροκαμωμένος άνδρας. Προσπάθησε να ανταποδώσει αλλά γρήγορα τον έριξαν κάτω.


«Ύστερα με βίασαν», είπε. «Ήταν φρικτό. Ήταν ... Οι σκέψεις μου με εγκατέλειψαν»


Επί χρόνια οι λόφοι με τα πυκνά δάση και τις βαθιές λίμνες, στα ανατολικά της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό, κρατούν κρυμμένες τις ωμότητες που διαπράχθηκαν. Τώρα, φαίνεται πως προστίθεται άλλο ένα πρόβλημα: άνδρες βιάζουν άνδρες.


Όπως γράφουν οι New York Times, επικαλούμενοι την Oxfam, αξιωματούχους των Ην.Εθνών και πολλές οργανώσεις αρωγής της χώρας, ο αριθμός των ανδρών που έπεσαν θύματα βιασμού έχει αυξηθεί δραματικά τους τελευταίους μήνες.

Η συνέχεια στα Νέα

"Φορούσε παντελόνι. Μαστιγώστε την!"

Το παντελόνι που φόρεσε μια νεαρή γυναίκα δημοσίως γίνεται σημαία μιας υπόθεσης που αφορά εκατομμύρια γυναίκες του Σουδάν.

Με θάρρος και έχοντας πλήρη επίγνωση των συνεπειών που μπορεί να προκαλέσει η πράξη της, η 30χρονη Σουδανή δημοσιογράφος Λούμπνα Αχμέντ αλ-Χουσεΐν παρουσιάζεται σήμερα στο δικαστήριο του Χαρτούμ για να αντιμετωπίσει την κατηγορία της «μη ευπρεπούς εμφάνισης». Αν καταδικαστεί, θα μαστιγωθεί 40 φορές.

«Είμαι έτοιμη να δεχτώ και 40.000 βουρδουλιές», δηλώνει στο γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων η Λούμπνα, που σήμερα είναι αποφασισμένη να πάει στο δικαστήριο φορώντας το... σατανικό παντελόνι. Η Λούμπνα, που γράφει για την αριστερή εφημερίδα Αλ-Σαχάφα και εργάζεται στον τομέα επικοινωνίας της αποστολής του ΟΗΕ στο Σουδάν, συνελήφθη στις 3 Ιουλίου σε εστιατόριο του Χαρτούμ γιατί φορούσε παντελόνι -για την ιστορία ήταν φαρδύ και ήταν συνδυασμένο με μακριά, επίσης φαρδιά μπλούζα.

Η συνέχεια στην Ελευθεροτυπία

"Περίμεναν τον τρόμο"

Πολλαπλές προειδοποιήσεις φέρονται να αγνόησαν οι Αρχές της Νιγηρίας για τις προθέσεις της ριζοσπαστικής ισλαμικής αίρεσης, Μπόκο Χάραμ, η οποία με βομβιστικές επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα και κυβερνητικά κτίρια την προηγούμενη εβδομάδα πυροδότησε νέο κύμα βίας, που στοίχισε τη ζωή σε περισσότερους από 700 πολίτες.

Σύμφωνα με δηλώσεις του ιμάμη, Ιμπραχίμ Αχμέντ Αμπντουλαχί, σε ξένα πρακτορεία ειδήσεων, περισσότεροι από 50 μουσουλμάνοι θρησκευτικοί ηγέτες είχαν προειδοποιήσει κατ' επανάληψη τις αστυνομικές αρχές και τις τοπικές αρχές της Νιγηρίας για ενδεχόμενη δράση της σέκτας. Στον ίδιο άξονα κινήθηκε και ο στρατιωτικός αξιωματούχος, Μπεν Αχανοτού, υπεύθυνος για την ασφάλεια βόρειων κρατιδίων υποστηρίζοντας ότι και αυτός πρότεινε ανάληψη δράσης κατά των ισλαμιστών.

Η συνέχεια στην Ελευθεροτυπία

Το αφρικανικό γεφύρι "της Άρτας"

Τρεις δεκαετίες μετά την έναρξη των εργασιών, η κυβέρνηση της Μοζαμβίκης εγκαινίασε χθες Σάββατο μια γέφυρα που συνδέει τις δυο όχθες του Ζαμβέζη ποταμού, αξίας 80 εκατ. ευρώ, που θεωρείται σημαντική για την ανάπτυξη της χώρας, που παρέμενε επί μακρόν διχασμένη σε βορρά και νότο.

Ο πρόεδρος Αρμάντου Γκεμπέζα, προς τιμήν του οποίου ονομάστηκε η γέφυρα, είπε στην τελετή των εγκαινίων ότι η γέφυρα αποτελεί σύμβολο εθνικής ενότητας και πραγμάτωση ενός επί μακρού καθυστερημένου εθνικώς αναγκαίου έργου υποδομής.

«Η ιστορία αυτής της γέφυρας είναι τόσο παλιά όσο σχεδόν και η εθνική μας ανεξαρτησία, και θα μπορούσε κανείς να πει ότι πέρασε από τις ίδιες αναταράξεις», είπε ο Γκεμπέζα. Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζουζέ Μανουέλ Μπαρόζο έστειλε μήνυμα με το οποίο χαιρέτισε την ολοκλήρωση της γέφυρας, που με μήκος 2,5 χλμ. είναι από τις μεγαλύτερες στην Αφρική, ως έργο που θα δώσει ώθηση στην οικονομία της χώρας, «στο εμπόριο, και την εθνική και περιφερειακή ολοκλήρωση».

Η ιδέα της ανέγερσης της γέφυρας χρονολογείται από το 1950, όταν η Μοζαμβίκη τελούσε υπό την Πορτογαλική αποικιοκρατική επικυριαρχία. Όμως ο 10ετής πόλεμος για την ανεξαρτησία της χώρας, τον οποίο ακολούθησε ο 16ετής εμφύλιος, εκτροχίασε το έργο για δεκαετίες.

Η κυβέρνηση της Μοζαμβίκης άρχισε τα έργα για τη γέφυρα το 1977, δυο χρόνια μετά την αποαποικιοποίηση, όμως σύντομα αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την κατασκευή της καθώς ο εμφύλιος καταλάμβανε τη χώρα.

Ο πόλεμος --ανάμεσα στο Frelimo (Frente de Liberta??o de Mo?ambique: Απελευθερωτικό Μέτωπο Μοζαμβίκης) του μαοϊκού προέδρου Σαμόρα Μασέλ και το Renamo (Resist?ncia Nacional Mo?ambicana: Μοζαμβικανή Εθνική Αντίσταση), που υποστηριζόταν από τη Νότια Αφρική, τη Ροδεσία και έμμεσα τις ΗΠΑ-- δίχασε τη χώρα μεταξύ βορρά και νότου, κάτι που συνεχίζει έως ακόμα και σήμερα να προκαλεί προβλήματα.

Έως χθες Σάββατο, το να περάσει κανείς το Ζαμβέζη με φέρι σήμαινε ότι θα έχανε δυο με τρεις ημέρες και προκαλούσε τεράστια προβλήματα.

kathimerini.gr με πληροφορίες ΑΠΕ-ΜΠΕ

Οι ΗΠΑ εξοπλίζουν τη Σομαλία

Οπλα στη σομαλική κυβέρνηση έστειλε η Ουάσιγκτον για την ανατροπή των ισλαμιστών ανταρτών, μετά και το πράσινο φως από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών ώστε να ανακοπεί η δράση τους προκειμένου να μη γίνει η χώρα αυτή στο Κέρας της Αφρικής προπύργιο της Αλ Κάιντα.

Οταν τον Ιανουάριο ένας μετριοπαθής ισλαμιστής εξελέγη πρόεδρος, γεννήθηκε η ελπίδα ότι θα μπορούσε να δώσει ένα τέλος σε δύο δεκαετίες αιματοχυσίας, επιχειρώντας τη συναίνεση με τους σκληροπυρηνικούς οι οποίοι επιθυμούν την επιβολή σκληρού ισλαμικού νόμου στη χώρα. Ομως ο Οσάμα μπιν Λάντεν χαρακτήρισε εχθρό τον πρόεδρο Σεΐχ Σαρίφ Αχμέντ σε ηχογραφημένο μήνυμά του που δόθηκε στη δημοσιότητα τον Μάρτιο. Κάλεσε μάλιστα τους αντάρτες να ανατρέψουν την κυβέρνηση. Οι αντάρτες Σεμπάμπ ωστόσο θεωρούνται συνεργάτες της Αλ Κάιντα και δυτικές χώρες φοβούνται ότι μπορεί να οδηγήσουν σε αποσταθεροποίηση της ευρύτερης περιοχής παρέχοντας ασφαλείς θυλάκους για σκληροπυρηνικούς ισλαμιστές απ' οπουδήποτε κι αν προέρχονται. Αμερικανός αξιωματούχος δήλωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έστειλαν όπλα και πυρομαχικά στην κυβέρνηση της Σομαλίας, σε μια κίνηση που σηματοδοτεί την επιθυμία του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα να ενισχύσει την «εύθραυστη» κυβέρνηση στην προσπάθειά της να αντιμετωπίσει τους αντάρτες. Σομαλοί αντάρτες Σεμπάμπ ακρωτηρίασαν χθες το δεξί χέρι και αριστερό πόδι τεσσάρων νεαρών ανδρών, που είχαν κριθεί ένοχοι κλοπής στην πρωτεύουσα Μογκαντίσου, μπροστά στα μάτια 200 ανθρώπων. Οι αντάρτες εφαρμόζουν την πλέον αυστηρή εκδοχή του ισλαμικού νόμου στις περιοχές που ελέγχουν στη νότια και κεντρική Σομαλία. Τον Οκτώβριο του 2008, 13χρονη θάφτηκε ζωντανή ώς τον λαιμό και στη συνέχεια λιθοβολήθηκε μέχρι θανάτου από 50 άνδρες, επειδή κρίθηκε ένοχη μοιχείας από ισλαμικό δικαστήριο. Η μικρή είχε προσφύγει στις Αρχές για να καταγγείλει τον βιασμό της από τρεις άνδρες.

Από την Ελευθεροτυπία

Ακόμη βιάζουν τα παιδιά

Τα τελευταία χρόνια, οι μαζικοί βιασμοί έχουν αποτελέσει πολεμικό εργαλείο στο Κονγκό, το Νταρφούρ, τη Βοσνία, τη Ρουάντα και τη Λιβερία. Η περίπτωση της τελευταίας, όμως, είναι διαφορετική.

Εδώ οι βιασμοί συνεχίζονται και μετά το τέλος του πολέμου. Και η ηλικία των θυμάτων είναι σκανδαλωδώς μικρή.

Η 7χρονη Τζάκι είναι πολύ μικρή για να θυμάται τον εμφύλιο πόλεμο της Λιβερίας, που διήρκεσε 14 ολόκληρα χρόνια, από το 1989 έως το 2003. Στο διάστημα αυτό, έπεσαν θύματα βιασμού τα τρία τέταρτα των γυναικών. Αλλά η Λιβερία της Τζάκι είναι μια χώρα που στέκεται ξανά στα πόδια της, έχει ελεύθερα μέσα ενημέρωσης και μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση. Παρά ταύτα, οι μαζικοί βιασμοί συνεχίζονται. Είναι πιο εύκολο να πειστούν οι άνδρες να παραδώσουν τα όπλα τους παρά την αίσθηση ότι οι γυναίκες τούς ανήκουν. Κάπως έτσι, ο 50χρονος φύλακας του σχολείου της Τζάκι οδήγησε μια μέρα το κορίτσι στη θάλασσα, το βίασε και το άφησε αιμόφυρτο να κλαίει.

«Δεν μπορούσα να περπατήσω, και με πήγαν στο νοσοκομείο», θυμάται η Τζάκι. Αλλά εκεί δεν μπορούσαν να σταματήσουν την αιμορραγία και την έστειλαν στην πρωτεύουσα, όπου έμεινε πολλές εβδομάδες μέχρι να αναρρώσει. Η Τζάκι ζει τώρα σε ένα καταφύγιο για θύματα σεξουαλικής κακοποίησης. Οι φίλοι της είναι 8 έως 11 ετών. Πριν από λίγες ημέρες έφυγε από το καταφύγιο ένα τρίχρονο παιδί.

Η συνέχεια στα Νέα

Σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης η Σομαλία

Σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης κήρυξε το υπουργικό συμβούλιο τη Σομαλία και ο πρόεδρος του κοινοβουλίου κάλεσε τις γειτονικές χώρες να στείλουν στρατεύματα για να στηρίξουν τις κυβερνητικές δυνάμεις, εντός 24 ωρών, καθώς κλιμακώνονται οι συγκρούσεις στην πρωτεύουσα, Μογκαντίσου.

Δύο βουλευτές έχουν σκοτωθεί τις τελευταίες δύο ημέρες, κατά τις οποίες έχουν ενταθεί οι μάχες ανάμεσα σε άνδρες των κυβερνητικών δυνάμεων και στους ισλαμιστές αντάρτες που προσπαθούν να ανατρέψουν την κυβέρνηση. Οι αντάρτες της οργάνωσης Αλ Σααμπάμπ εδώ και ένα μήνα εντείνουν τις επιθέσεις και την Πέμπτη σκότωσαν τον υπουργό Εσωτερικών και άλλους τριάντα ανθρώπους σε επίθεση αυτοκτονίας με παγιδευμένο αυτοκίνητο. Την Παρασκευή δολοφονήθηκε επίσης ένας βουλευτής στο βόρειο Μογκαντίσου.

«Η σομαλική κυβέρνηση αποφάσισε ομόφωνα να κηρύξει τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η κυβέρνηση. Νωρίτερα ο πρόεδρος του κοινοβουλίου, σεϊχης Άντεν Μοχάμεντ Μαντόμπε είχε καλέσει τις γειτονικές χώρες να στείλουν βοήθεια για να στηρίξουν την κυβέρνηση.

Η συνέχεια στην Καθημερινή

Συνέντευξη της Αντζελίκ Κιντζό

Αυτή η γυναίκα δίνει ζωή σε ό,τι πιάνει στα χέρια της», έχει πει ο Πίτερ Γκάμπριελ για την Αντζελίκ Κιντζό. Μόνο που αυτή τη φορά η μεγάλη κυρία του σύγχρονου αφρικανικού τραγουδιού θα έχει πιο δύσκολο έργο: θα δώσει φωνή και ζωή στα τραγούδια της Νίνα Σιμόν. Εκτός από το ταλέντο τους και το δυναμισμό τους, οι δύο αυτές ερμηνεύτριες δεν έχουν πολλά κοινά. Η μία έζησε τη φρίκη του ρατσισμού στην Αμερική της δεκαετίας του '50 κι η άλλη μεγάλωσε μεν στην Αφρική, αλλά σε μια μορφωμένη κι ανοικτόμυαλη οικογένεια.

Εξι χρόνια μετά τον θάνατο της Σιμόν, η Κιντζό, παρέα με την Νταϊάν Ριβς, τη Λιζ Ράιτ και υπό το άγρυπνο βλέμμα της κόρης της Σελέστ Σιμόν, περιοδεύουν ανά τον κόσμο παρουσιάζοντας το αφιέρωμα «Sing the truth». Στις 6 Ιουλίου θα έρθουν και στο θέατρο του Λυκαβηττού. Η Κιντζό έχει «αναλάβει» να ερμηνεύσει τα «See line woman», «Young, Black and Gifted», «My baby just cares for me», «Ne me quite pas», κ.ά. «Αλίμονο αν ποτέ κανείς προσπαθήσει να τραγουδήσει όπως η Νίνα. Κάηκε! Δεν θα το δοκίμαζα ποτέ», λέει η τραγουδίστρια στο «7».

«Καμιά μας δεν σκοπεύει να τη μιμηθεί. Θέλω απλώς με αυτή τη συναυλία να την τιμήσω και να της πω πόσο την εκτιμώ. Αφήστε που έχω και την 16χρονη κόρη μου που είναι μεγάλη θαυμάστριά της και δεν θα μπορούσα ποτέ να αρνηθώ αυτήν την πρόκληση».

Η συνέχεια στην Ελευθεροτυπία

Ποιοι είναι οι πραγματικοί πειρατές;

Οι πραγματικοί πειρατές είναι οι ξένοι, λέει ο Φάραχ Ισμαήλ Εΐντ, πρώην ψαράς που εκτίει ποινή κάθειρξης 15 ετών στη Σομαλία ως οργανωτής μιας πειρατείας.

O Εΐντ, 38 ετών, λέει πως τα μεγάλα ξένα αλιευτικά εξαφάνισαν από τα νερά της Σομαλίας τους αστακούς, από το ψάρεμα των οποίων ζούσε: «Ψάρεψαν τα πάντα- καρχαρίες, αστακούς, αυγά. Συγκρούονταν με τις βάρκες μας. Ήρθαν με γιγάντια δίχτυα και σάρωσαν τα πάντα από τη θάλασσα... Τώρα η διεθνής κοινότητα φωνάζει για την πειρατεία. Όμως κι εμείς φωνάζαμε πολύ καιρό στον κόσμο τα προβλήματά μας και δεν μας άκουγε κανείς».

Ως πειρατής, ο Εΐντ δεν είναι και σπουδαίος. Όπως λέει σε συνέντευξή του από τη φυλακή Μαντίρα στους λονδρέζικους «Τάιμς», το πρώτο πλοίο δεν κατάφερε να το προλάβει, το δεύτερο το πρόφτασε, όμως η σκάλα για το ρεσάλτο αποδείχθηκε πολύ μικρή. Στην τρίτη απόπειρα, συνελήφθη. «Πιστεύω ότι πειρατές πρέπει να αποκαλούμε αυτούς που έρχονται παράνομα στα νερά μας», τονίζει. Ο Γάλλος φιλόσοφος Μισέλ Ονφραί θα συμφωνούσε μαζί του. «Έχουμε άδικο», γράφει, «όταν ρίχνουμε τους προβολείς μόνο στην ατομική βία, την ώρα που καθημερινά η βία αυτών που συμμετέχουν στο φιλελεύθερο σύστημα κατασκευάζει καταστάσεις βλαπτικές, οι οποίες πλήττουν αυτούς που, χαμένοι, θυσιασμένοι, χωρίς πίστη ούτε νόμο, χωρίς ηθική, χωρίς αξίες, εκτεθειμένοι στη βαρβαρότητα μιας κοινωνικής μηχανής που τους τσακίζει, αρκούνται να αναπαράγουν στο δικό τους μέτρο, μέσα στον κόσμο τους, τις αδικίες αυτών που τους κυβερνούν και παραμένουν ατιμώρητοι. Αν η λεγόμενη νόμιμη βία σταματούσε, θα μπορούσε επιτέλους να μειωθεί η λεγόμενη παράνομη βία».

Ο Εΐντ κατηγορεί τους ξένους για την αύξηση της πειρατείας. Είχε δύο βάρκες και πωλούσε ψάρια στο Έιλ μέχρι που οι παράνομες τράτες κατέστρεψαν την αλιεία. «Τα ψάρια που πιάναμε ήταν αρκετά για τους ντόπιους και αρκετά για να πουλήσουμε, όμως τώρα δεν φτάνουν ούτε για να φάμε», εξηγεί. Τα ξένα πλοία έριχναν τοξικά απόβλητα και μια μέρα είδε να επιπλέουν χιλιάδες νεκρά ψάρια. «Νομίσαμε ότι είμαστε τυχεροί, μαζέψαμε τα ψάρια και τα αποθηκεύσαμε σε ψυγεία, μετά όμως ανακαλύψαμε ότι ήταν σαν πλαστικά... Τα προβλήματα άρχισαν να πέφτουν βροχή πάνω μας». Έτσι οι ψαράδες αγόρασαν όπλα και άρχισαν να αποσπούν άτυπους φόρους από τους ξένους στις παράνομες τράτες. «Ξέραμε πως αυτό που κάναμε ήταν λάθος, όμως ήταν ένας τρόπος να φωνάξουμε στον κόσμο», εξηγεί. Και έχει και τη λύση: «Η διεθνής κοινότητα πρέπει να έρθει να μιλήσει μαζί μας· πρέπει να μας αποζημιώσουν για τα προβλήματα που προκάλεσαν στα νερά μας με την παράνομη αλιεία και τα τοξικά απόβλητα. Τότε, μέχρι να υπάρξει κυβέρνηση στη Σομαλία, θα μπορούσαμε να προστατεύουμε εμείς τα πλοία που περνούν από τα νερά μας».

Από Τα Νέα

Θυμωμένες οι γυναίκες στο Μαρόκο

Συνοικισμός Ταμγκούτε Ελ Τζαντίντ, επαρχία Αουλούζ (Μαρόκο). Πριν ξημερώσει, η Καμπίρα, 26 χρόνων, και άλλες δεκαπέντε γειτόνισσες στριμώχνονται όρθιες στην καρότσα ενός μικρού φορτηγού: «Δεν θα γυρίσουμε σπίτι πριν από τις οκτώ το βράδυ», μουρμουρίζουν.
Μετά την πρώτη προσευχή, οχήματα που μεταφέρουν σαν να ήταν ζώα τις εργάτριες γης, τυλιγμένες με τις μαντίλες τους, κυκλοφορούν στους δρόμους της πεδιάδας της Σους. Τις πηγαίνουν σε μεγάλα αγροκτήματα εντατικής γεωργίας, στην πλειονότητά τους μαροκινών (κυρίως βασιλικών), γαλλικών ή ισπανικών συμφερόντων.
«Παλιά, δουλεύαμε στα χωράφια τα δικά μας και των γειτόνων μας», λένε θλιμμένα. «Αυτό γινόταν χωρίς εργοδηγούς και χωρίς διενέξεις μεταξύ των μελών της κοινότητας. Στα σημερινά μεγάλα αγροκτήματα δεν έχουμε το δικαίωμα ούτε να μιλάμε. Οταν κάποια από μας δεν δουλεύει αρκετά γρήγορα, οι επιστάτες τη βρίζουν. Μερικές φορές, μας χτυπούν με ρόπαλα...». Μία από τις φάρμες τις περιοχής έχει τόσο κακή φήμη, ώστε την έχουν ονομάσει Γκουαντάναμο.

Η συνέχεια στην Ελευθεροτυπία

Στήριξη στον πρωθυπουργό της Ζιμπάμπουε από τις ΗΠΑ

Η υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, Χίλαρι Κλίντον, ανέφερε με σημερινές δηλώσεις της ότι «ανυπομονεί να ακούσει μεταρρυθμιστικά σχέδια, από τον πρωθυπουργό της Ζιμπάμπουε Μόργκαν Τσβανγκιράϊ», λίγο αφότου πολιτικοί παρατηρητές εκτίμησαν μετά λύπης ότι οι μεταρρυθμίσεις στην αφρικανική αυτή χώρα βαίνουν με πολύ αργό ρυθμό...

-Οι δηλώσεις Κλίντον για την Ζιμπάμπουε έγιναν στο τέλος συνάντησης που είχε στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ με τον κ. Τσβανγκιράϊ, ο οποίος εν συνεχεία θα συναντάτο στον Λευκό Οίκο με τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα, επιχειρώντας να αποσπάσει την στήριξή αυτού ενόψει της πολύ «λεπτής» συμβίωσης που έχει η κυβέρνησή του με τον πρόεδρο Ζιμπάμπουε--επί πολλές δεκαετίες-Ρόμπερτ Μουγκάμπε.

Οι Δυτικοί κατηγορούν τον πρόεδρο Μουγκάμπε ότι πολύ μετά αφότου η χώρα ανέκτησε από τη Βρετανία, το 1980, την ανεξαρτησία, με την «κακή» διακυβέρνησή του εξώθησε τους πολίτες της σε φτώχεια συνδυασμένη με «ιλιγγιώδη» πληθωρισμό, ανεργία που αγγίζει και το 9Ο%! με «φόντο» κραυγαλέες ελλείψεις βασικών φαρμάκων και τροφίμων...

«Ανυπομονώ, να ακούσω μεταρρυθμιστικά σχέδια και πλάνα δουλειάς από την κυβέρνησή σας, για τα οποία με τον κατάλληλο τρόπο θα παράσχουμε την υποστήριξή μας», δήλωσε στο συνομιλητή της η κυρία Κλίντον, ενώπιον των παρισταμένων δημοσιογράφων.

Αλλά και ο Αμερικανός βοηθός υφυπουργός Εξωτερικών αρμόδιος για τις αφρικανικές υποθέσεις, κ. Τζόνι Κάρσον, επισήμανε προ ημερών ότι «μεταρρυθμίσεις πολιτικού, κοινωνικού, οικονομικού χαρακτήρα επειγόντως χρειάζονται» στη Ζιμπάμπουε.

Από την Καθημερινή

Μάστιγα η διαφθορά στη Δ. Αφρική

Ο τέως γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Κόφι Ανάν, με δηλώσεις του την Τετάρτη εκτίμησε ότι ο διάδοχος του Ομάρ Μπόνγκο Οντίμπα, που κυβέρνησε επί 41 χρόνια την Γκαμπόν, «θα πρέπει οπωσδήποτε να πατάξει την διαφθορά» που ενδημεί στη φτωχή αυτήν παραθαλάσσια χώρα στη δυτική Αφρική.

«Θα πρέπει, επίσης, (ο νέος πρόεδρος) να προασπίσει τα ανθρώπινα δικαιώματα», υπογράμμισε ο κ. Ανάν, που κατάγεται από την Γκάνα. Οι επισημάνσεις αυτές έγιναν στη διάρκεια του 19ου «Διεθνούς οικονομικού συμποσίου για την Αφρική», που φιλοξενείται τις ημέρες αυτές στο Κέηπ Τάουν, όπου εδρεύει το κοινοβούλιο της Νότιας Αφρικής.

Στην ίδια παρέμβαση, ο κ. Ανάν επεσήμανε ότι «σήμερα η διαφθορά έχει λάβει μεγάλες διαστάσεις σε όλη τη δυτική Αφρική».

Όσον αφορά τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης για τη Μαύρη Ήπειρο, όπου η παρούσα κρίση σαφώς μπορεί να μετατραπεί σε αμιγώς αναπτυξιακή, σύμφωνα με τις πρόσφατες εκτιμήσεις του ΔΝΤ, ο τέως γενικός γραμματέας του ΟΗΕ αφού συλλυπήθηκε για την απώλεια του προέδρου Μπόνγκο τόνισε ότι «προέχει, πλέον, η σύμπραξη των κυβερνήσεων όλης της περιοχής αυτής του κόσμου με τους ξένους επενδυτές, αλλά μακριά οπωσδήποτε από σκάνδαλα και την αδιαφάνεια».

Στην ίδια την Γκαμπόν και με σεβασμό στη συνταγματική τάξη, προσωρινά χρέη προέδρου ασκεί ήδη από την Τρίτη η πρόεδρος της Γερουσίας κυρία Ροζ Φρανσίν Ρογκομπέ.

Από την Καθημερινή

Η ανθρώπινη ζωή έχει "τιμή"

Το ποσό των 15,5 εκατομμυρίων δολαρίων συμφώνησε να πληρώσει η πετρελαϊκή εταιρεία Royal Dutch Shell, προκειμένου να διευθετήσει την υπόθεση της συνενοχής της σε φόνους, βασανισμούς και άλλες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που έγιναν στη Νιγηρία στις αρχές της δεκαετίας του ’90.
Το ποσό, σύμφωνα με σχόλιο των New York Times, είναι πολύ υψηλό, δεδομένου η εταιρεία εξακολουθεί να αρνείται τις κατηγορίες, ενώ η απόφασή της έγινε γνωστή λίγες ημέρες πριν από την έναρξη στη Νέα Υόρκη μιας δίκης, που ενδέχεται να αποκαλύψει λεπτομέρειες για τις δραστηριότητές της στο Δέλτα του Νίγηρα. Η διευθέτηση, που ανακοινώθηκε αργά το βράδυ της Δευτέρας, αποτελεί την κορύφωση μιας μακράς νομικής μάχης, διάρκειας έως και δέκα ετών, από τους συγγενείς του Νιγηριανού συγγραφέα και υπερασπιστή του περιβάλλοντος Κεν Σάρο Ουίουα και άλλων οκτώ ατόμων, τα οποία απαγχονίστηκαν το 1995.

Η συνέχεια στην Καθημερινή

μάλι - toumani diabate - master at work - σεμινάριο κόρα

TOUMANI DIABATE & THE SYMMETRIC ORCHESTRA

Kora lessons from the master, recorded live at WOMAD 2008, Taranaki, New Zealand

A kora is built from a large calabash cut in half and covered with cow skin to make a resonator, and has a notched bridge like a lute or guitar. The sound of a kora resembles that of a harp, though when played in the traditional style, it bears a closer resemblance to flamenco guitar techniques. The player uses only the thumb and index finger of both hands to pluck the strings in polyrhythmic patterns (using the remaining fingers to hold the sticks either side of the strings and secure the instrument). Ostinato riffs ("Kumbeng") and improvised solo runs ("Biriminting") are played at the same time by skilled players.


Kora players have traditionally come from griot families (also from the mandinka tribes) who are traditional historians, genealogists and storytellers who pass their skills on to their descendants. The instrument is played in Mali, Guinea, Senegal, and The Gambia. A traditional kora player is called a Jali, similar to a 'bard' or oral historian.

Traditional koras feature 21 strings, eleven played by the left hand and ten by the right. Modern koras made in the Casamance region of southern Senegal sometimes feature additional bass strings, adding up to four strings to the traditional 21. Strings were traditionally made from thin strips of hide, for example antelope skin - now most strings are made from harp strings or nylon fishing line, sometimes plaited together to create thicker strings.

By moving leather tuning rings up and down the neck, a kora player can retune the instrument into one of four seven-note scales. These scales are close in tuning to western Major, Minor and Lydian modes.

info from youtube

Μπαομπάμπ

Ένα δένδρο-θαύμα για τον άνθρωπο. Έχει φαρμακευτικές ιδιότητες, έχει βιταμίνες, αποθηκεύει εκατομμύρια λίτρα νερού και αποτελεί καταφύγιο για ανθρώπους και ζώα.Είναι γνωστό με το όνομα "Baobab" στην αγγλική γλώσσα, "Σίτο" στη γλώσσα των Ναντίνκα, ενώ στους όρους της βοτανολογίας αποκαλείται "Adansonia Digitata". Τις πλείστες φορές όμως αποκαλείται "ανάποδο δένδρο" γιατί τα περίεργα κλαδιά του βγάζουν ρίζες. Το δένδρο αυτό έγινε γνωστό από το μυθιστόρημα: "Ο μικρός πρίγκιπας". Βρίσκεται κυρίως στην Αφρική και την Μαδαγασκάρη και χρησιμοποιείται από τους ντόπιους σχεδόν για όλες τις δουλειές. Κομμάτια από τα κλαδιά του χρησιμοποιούνται για να φτιάχνουν σχοινιά και δίκτυα ψαρέματος, καθώς επίσης και ως τροφή για τα αιγοπρόβατα και τις αγελάδες. Επίσης, παρέχει καταφύγιο στους περαστικούς καθώς φαγητό και φάρμακα. Και όταν λέμε φάρμακα εννοούμε ότι τα φύλλα του "Baobab" μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως θεραπευτικά σχεδόν για τα πάντα: από τη μαλάρια, το άσθμα, τους πονοκεφάλους και τους πονόδοντους. Τα φρούτα του δένδρου τα οποία είναι κάτασπρα στο χρώμα είναι πλούσια σε βιταμίνες και έχουν διπλάσιο ποσοστό καλίου από το γάλα. Οι επιστήμονες θεωρούν ότι βρήκαν το δέντρο που θα σώσει τον κόσμο από τον υποσιτισμό. Υπάρχουν οκτώ διαφορετικά είδη τέτοιων δένδρων, μπορεί κανείς να τα συναντήσει και στην Αυστραλία. Το ύψος τους φθάνει έως και 30 μέτρα, ενώ η διάμετρος του κορμού μπορεί να ξεκινάει από τα επτά μέτρα και να φτάνει τα 11 μέτρα. Μόλις το 2008 ανακαλύφθηκαν οι φαρμακευτικές του ιδιότητες. Τις περισσότερες μέρες του χρόνου το δένδρο είναι άφυλλο και μοιάζει λες και οι ρίζες του προεξέχουν στον αέρα. Υπάρχουν πολλοί μύθοι με διάφορες εξηγήσεις. Υπάρχουν αμέτρητες προκαταλήψεις ανάμεσα στους ντόπιους Αφρικανούς σχετικά με τις δυνάμεις που έχει το δένδρο. Για παράδειγμα αν κάποιος τολμήσει και κόψει ένα από τα λουλούδια του τότε θα φαγωθεί από ένα λιοντάρι. Από την άλλη πλευρά, αν πιεις νερό στο οποίο έχουν φουσκώσει οι σπόροι τότε θα είσαι ασφαλής από πιθανές επιθέσεις κροκοδείλων. Το "Baobab" ονομάζεται και δέντρο της ζωής γιατί:- Ο φλοιός του χρησιμοποιείται για την παραγωγή σχοινιού- Το δένδρο αποθηκεύει εκατοντάδες λίτρα νερού- Παρέχουν προστασία και στέγη στους κατοίκους - Έχει φαρμακευτικές ιδιότητες.

Νικολέτα Χρίστου, "ΑΛΗΘΕΙΑ", 28-05-2009

Από τα Αιωνόβια Δέντρα

Η ειρήνη φέρνει ευημερία

Το δάνειο που είχε πάρει από μια τοπική τράπεζα δεν ξεπερνούσε τα 100 δολάρια. Ωστόσο, με το ποσό αυτό, η Μογιάμα, που είχε μόλις επιστρέψει σπίτι της μετά τον εμφύλιο στη Σιέρα Λεόνε, κατάφερε να ανοίξει ένα μοδιστράδικο για να συντηρήσει την εξαμελή της οικογένεια.
Στη γειτονική Λιβερία, η Αμέλια, ανύπαντρη μητέρα πέντε παιδιών, πήρε ένα δάνειο 83 δολαρίων για να επεκτείνει τη μικροεπιχείρησή της που παράγει υλικά οδοποιίας. Τα πράγματα πήγαν τόσο καλά που ζήτησε δεύτερο δάνειο ύψους 200 δολαρίων για να ανταποκριθεί στην αυξημένη ζήτηση υλικών καθώς μετά τον πόλεμο η Λιβερία βρίσκεται σε φάση ανοικοδόμησης.
Η παροχή βοήθειας σε όσους πλήττονται από τη φτώχεια βρίσκεται στο επίκεντρο του αναπτυξιακού προγράμματος της αφρικανικής ηπείρου και αποτελεί τον βασικό στόχο της Νέας Εταιρικής Σχέσης για την Ανάπτυξη της Αφρικής (NEPAD), που υιοθέτησαν το 2001 οι ηγέτες της Αφρικής. Ωστόσο, η επίτευξη του στόχου αυτού έχει αποδειχθεί δύσκολη, ειδικά σε χώρες που αγωνίζονται να ανακάμψουν μετά από πολύχρονες εμφύλιες συγκρούσεις.
Με τόσους φτωχούς και οργισμένους νέους στις ένοπλες ομάδες που κατέστρεψαν τις χώρες τους, οι κυβερνήσεις της Λιβερίας και της Σιέρα Λεόνε βλέπουν τον κίνδυνο που δημιουργεί η αδυναμία να προσφέρουν δουλειά στους νέους από 15 έως 35 ετών. Πρόκειται για μια απλή εξίσωση: «Εάν έχουν εναλλακτική λύση δεν πολεμούν» λέει ο Andrea Tamagnini, επικεφαλής του τομέα επανένταξης, αποκατάστασης και ανάκαμψης της Αποστολής των Ηνωμένων Εθνών στη Λιβερία (UNMIL).

Η συνέχεια στην Καθημερινή

Δαμάζοντας τα κύματα

Η Λιβερία είναι γνωστή για την αιματηρή ιστορία της. Όμως τώρα μια παρέα νεαρών που τυχαία έμαθαν σερφ δημιουργεί μια άλλη εικόνα για την αφρικανική αυτή χώρα και τους κάνει να ονειρεύονται μια καλύτερη ζωή.

O Άλφρεντ Λόμαξ ακουμπά τη σανίδα του σερφ στην άμμο της παραλίας και δείχνει προς τη θάλασσα, λέγοντας: «Τώρα τα κύματα δεν ξεπερνούν τα δύο μέτρα, όμως από Μάρτιο έως Οκτώβριο φθάνουν τα έξι μέτρα».

Σε άλλες χώρες από την Αυστραλία έως τις ΗΠΑ οι καλές παραλίες είναι πλημμυρισμένες κόσμο. Εδώ, σε αυτό το κράτος με τα 579 χιλιόμετρα ακτογραμμών όπου σκάνε μεγάλα κύματα, ο Λόμαξ και οι φίλοι του είναι μόνοι. Εδώ βέβαια είναι Λιβερία, μια χώρα γνωστή για το πρόσφατο αιματοκύλισμα, για τις συγκρούσεις σχετικά με τα διαμάντια, τα παιδιά- στρατιώτες, τους βιασμούς, τις δολοφονίες και τον πόλεμο. Οι εμφύλιοι πόλεμοι του Τσαρλς Τέιλορ που είχαν ως αποτέλεσμα να σκοτωθούν 200.000 άτομα τελείωσαν πριν από τέσσερα χρόνια και αυτή τη στιγμή 15.000 κυανόκρανοι του ΟΗΕ βρίσκονται στη Λιβερία. Ήταν ο πόλεμος που οδήγησε τον 20χρονο Λόμαξ στο σερφ- και ο πόλεμος μπορεί να τον οδηγήσει σε μια ζωή που οι περισσότεροι Λιβεριανοί δεν μπορούν καν να φαντασθούν.

Η συνέχεια στα Νέα

Αναβολή της δίκης των πετρελαιο-φονιάδων

Η δίκη για την καταγγελθείσα ανάμειξη της κολοσσιαίας εταιρείας της πετρελαιοβιομηχανίας Royal Dutch Shell Plc στις εκτελέσεις αντιφρονούντων στη Νιγηρία την δεκαετία του 1990 αναβλήθηκε ως την επόμενη εβδομάδα, έγινε γνωστό χθες Τρίτη.

Η επιλογή του σώματος των ενόρκων ήταν προγραμματισμένο να αρχίσει σήμερα Τετάρτη σε περιφερειακό δικαστήριο του Μανχάταν, όμως εκπρόσωπος της προέδρου του, Κίμπα Γουντ, ανακοίνωσε ότι θα υπάρξει σύσκεψη για το θέμα την Δευτέρα κι οι ένορκοι δε θα επιλεγούν πριν από την Τρίτη το νωρίτερο.

Εκπρόσωπος του Κέντρου για τα Συνταγματικά Δικαιώματα, που εκπροσωπεί συγγενείς των θυμάτων, επιβεβαίωσε ότι η δίκη αναβλήθηκε.

Η Royal Dutch Shell κατηγορείται για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μεταξύ άλλων και για ανάμειξη στους απαγχονισμούς του γνωστού Νιγηριανού συγγραφέα Κεν Σάρο-Ουίουα και άλλων οκτώ αντιφρονούντων από τη χούντα που λυμαινόταν τη Νιγηρία το 1995. Η εταιρεία διαψεύδει ότι ενέχεται στην υπόθεση.

Η υπόθεση έφθασε στην δικαιοσύνη των ΗΠΑ με πρωτοβουλία συγγενών του Σάρο-Ουίουα και άλλων βάσει ενός νομοθετήματος του 1789, που επιτρέπει σε μη πολίτες της χώρας να καταθέτουν προσφυγές στα αμερικανικά δικαστήρια για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράττονται στο εξωτερικό.

Από την Καθημερινή

Διχάζει η φιλανθρωπία

Η οικονομολόγος Νταμπίζα Μόγιο, από τη Ζάμπια, βρίσκεται στην επικαιρότητα με μια μάλλον αιρετική άποψη που προκαλεί έντονες αντιδράσεις: η επίσημη αναπτυξιακή αρωγή, υποστηρίζει, υποθάλπει την εξάρτηση και διαιωνίζει την κακή διακυβέρνηση στην Αφρική.
Η ιδέα δεν είναι ιδιαίτερα καινούργια, όμως η δημοσιότητα που έχει προκαλέσει η Μόγιο δημιουργεί φόβους στους ακτιβιστές της ανθρωπιστικής αρωγής ότι οι αναπτυγμένες χώρες θα χρησιμοποιήσουν τις θέσεις της ως δικαιολογία για να περικόψουν τη βοήθεια προς τις αναπτυσσόμενες σε μια περίοδο που η Αφρική έχει ιδιαίτερη ανάγκη. Το βιβλίο της με τίτλο «Dead Αid»- («Νεκρή Βοήθεια», μία... ύβρις προς τις εκστρατείες Live Αid του Μπομπ Γκέλντοφ, σύμφωνα με τους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς»- μπήκε τον Απρίλιο στον κατάλογο των ευπώλητων των «Νιου Γιορκ Τάιμς». Αυτόν τον μήνα η Μόγιο περιελήφθη στον κατάλογο του περιοδικού Τime με τις 100 προσωπικότητες με τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο. Ο πρόεδρος της Ρουάντας Πωλ Καγκάμε την έφερε στη χώρα του για να μιλήσει στην κυβέρνησή του. Αυτόν τον μήνα ο Μουαμάρ Καντάφι την προσκάλεσε στην Τρίπολη.

Η συνέχεια στα Νέα