Οποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες. Στην περίπτωση της Λιβύης, αυτό ισχύει τόσο για τον Μουαμάρ Καντάφι όσο και για τους ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους.
Δυο μήνες μετά την έναρξη των ΝΑΤΟϊκών βομβαρδισμών, που είχαν, θεωρητικά, ως στόχο να προστατεύσουν τους αντικαθεστωτικούς και τους αμάχους από τη σφαγή που είχε εξαπολύσει εναντίον τους το καθεστώς, η κατάσταση δεν είναι απλώς βαλτωμένη, αλλά η κρίση εξάγεται πλέον και στην Ευρώπη, η οποία μοιάζει ανίκανη, ή μάλλον απρόθυμη, να αντιμετωπίσει το πρόβλημα των χιλιάδων προσφύγων που δραπετεύουν από τη Λιβύη. Σε ό,τι αφορά το επιχειρησιακό μέτωπο, οι αντικαθεστωτικοί, μέχρι τουλάχιστον τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές, είχαν καταλάβει το αεροδρόμιο της Μισράτα, της τρίτης μεγαλύτερης πόλης της χώρας και από τα προπύργια της εξέγερσης κατά του Καντάφι, το οποίο σφυροκοπείται ανελέητα από τις κυβερνητικές δυνάμεις. Την ίδια στιγμή, το ΝΑΤΟ εντατικοποιούσε τις επιθέσεις του στην πρωτεύουσα Τρίπολη, πλήττοντας στρατιωτικούς στόχους και κυβερνητικά κτίρια σε απόσταση αναπνοής από το οικιστικό συγκρότημα όπου διαμένει ο Καντάφι.
Η συνέχεια στην Ελευθεροτυπία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου